ZLOCINI GENOCIDA NAD SRPSKIM NARODOM

U OPŠTINI KONjIC

(1992.-1995.)

 

Beograd, februar 1998. godine

 

 

  

 

 

 

 

ZLOCINI GENOCIDA NAD SRPSKIM NARODOM

U OPŠTINI KONjIC (1992.-1995.)

 

Grad Konjic se nalazi jugozapadno od Sarajeva (putnim pravcem na udaljenosti od 59km) i severno od Mostara (na udaljenosti od 71km).

Po popisu iz 1991. godine Opština Konjic imala je 43.878 stanovnika, od cega je najviše bilo muslimana - 54,3%, dok je Hrvata bilo 26,2%, a Srba - 15%.

Tokom dvadesetog veka struktura stanovništva u Opštini Konjic nasilno je narušavana na štetu Srba: 1914. godine posle atentata u Sarajevu, ubijeno je više od 100 nauglednijih Srba, a za vreme Drugog svetskog rata prema Srbima je izvršen masovni genocid (u pokoljima ih je stradalo 223, od cega su lokalne ustaše tokom 1941. godine ubile 205).

Ni razvoj posle Drugog svetskog rata nije bio saglasan proklamovanoj nacionalnoj jednakosti i ravnopravnosti: do 1991. godine u konjickoj opštini izgradeno je petnaest džamija i pet katolickih crkava, a ni jedna pravoslavna; od 40 ulica u Konjicu samo je jedna nosila ime Srbina (narodnog heroja Maksima Kujundžica); nazivi ulica, preduzeca i ustanova bili su pisani iskljucivo latinicom; spomenici žrtvama Drugog svetskog rata nisu izražavali istinu o nacionalnoj pripadnosti žrtava i o izvršiocima zlodela.

Narastanje nacionalizma ugrožavalo je opstanak Srba u Bosni i Hercegovini, pa i u Konjicu. U razbijanju Jugoslavije Hrvati i muslimani našli su se na istoj strani, iako sa razlicitim motivima i programima. Muslimani su nastojali da od BiH stvore samostalnu državu po idejama "Islamske deklaracije" Alije Izetbegovica, a Hrvati su težili ka pripajanju BiH Hrvatskoj.

U Konjicu je prvo formirana muslimanska Stranka demokratske akcije (SDA), zatim Hrvatska demokratska zajednica (HDZ), pa tek onda Srpska demokratska stranka (SDS).

Uporedo sa politickim organizovanjem na nacionalnoj osnovi, išlo je vojno organizovanje i naoružavanje Hrvata i muslimana.

U aktivnostima SDA na podrucju Konjica na organizovanju Patriotske lige, kao vojnog krila stranke, pocetkom maja 1991. godine narocito su se isticali Jasmin Guska, nacelnik Ministarstva unutrašnjih poslova - organizaciona jedinica u Konjicu, Šefko Nikšic, zamenik nacelnika javne bezbednosti u Konjicu i Nijaz Salcin, rukovodilac za materijalno-tehnicka sredstva MUP-a u Konjicu. Sefer Halilovic, bivši oficir JNA, bio je jedan od glavnih organizatora aktivnosti Patriotske lige. Pripadnici Patriotske lige su se naoružavali ilegalnom nabavkom oružja, narocito preko Hrvatske.

Krajem 1991. godine u Opštini Konjic Hrvati su formirali Hrvatsko vece odbrane. Formirane su dve bojne (bataljoni), a komandant HVO za Konjic bio je Ivica Azinovic. Hrvati su se organizovano naoružavali preko Hrvatske, a HVO je ucestvovao i u naoružavanju muslimana.

Naoružavanje Hrvata i muslimana vršeno je i kradom oružja i municije iz fabrike "Igman" u Konjicu. Prva krada izvršena je decembra 1991. godine, druga - pocetkom februara 1992. godine, a treca - krajem februara ili pocetkom marta 1992. godine. Ukradena je velika kolicina municije i više od hiljadu komada oružja lakšeg kalibra. Jedan od glavnih organizatora krade bio je Fehim Cibo iz Konjica, koji je radio u fabrici kao oružar na poligonu.

Putem sredstava javnog informisanja muslimani i Hrvati psihološki su pripremani za obracun sa Srbima, ukazivanjem na tobožnju opasnost od Srba, odnosno "opasnost od srbocetnika". Tako je reporter radio Konjica Stjepan Galic govorio da "Srbocetnici pokvarenog uma kojima gnoj curi iz mozga hoce da unište muslimane i hrvatski narod", a slicno su govorili i Ethem Badžak, novinar "Oslobodenja" i Ilija Šagolj, zadužen za propagandu u HVO, koji je otvoreno pozivao Hrvate i muslimane na obracun sa Srbima.

Nakon pocetka ratnih sukoba, muslimani i Hrvati u Konjicu organizovano su vršili zlocine nad Srbima usmerene na uništenje srpskog naroda na tom podrucju. Ubistva Srba vršena su narocito u maju 1992. godine. Prilikom napada na srpska sela (Bradina, Donje Selo, Blace i dr.) pripadnici muslimanskih i hrvatskih vojnih jedinica masovno su ubijali Srbe koji nisu uspeli da pobegnu. Na podrucju cele opštine Srbi su ubijani tamo gde su se zatekli, ili su odvodeni iz kuca i ubijani, ili smeštani u logore (Celebici i Musala), gde su takode ubijani ili izlagani ponižavanju i teškom psihickom i fizickom mucenju koje se cesto završavalo smrtnim ishodom. Ubijani su i starci, žene, deca, bolesni i iznemogli.

Neki Srbi - civili ubijani su klanjem, kao u vreme genocida u Drugom svetskom ratu.

U zlocinima nad Srbima ucestvovali su i mudžahedini iz islamskih zemalja koji su bili u sastavu muslimanskih vojnih jedinica.

I pored postojanja podataka o masovnim zlocinima koji imaju karakter genocida nad Srbima u Opštini Konjic, postupak pred Haškim tribunalom ogranicio se samo na 4 izvršioca zlocina (Zejnil Delalic, Zdravko Mucic - Pavo, Hazim Delic i Esad Landžo zvani "Zenga") i to samo za ubistvo 13 Srba u jednom logoru.

 

1.

O masovnom ubijanju Srba daju se konkretni podaci:

    1. AVRAMOVIC CEDO, nastavnik matematike, iz Celebica, roden 21.05.1945. godine u Celebicima, od oca Ratka i majke Ikonije, rodene Lazarevic, otac dvoje dece. Uhapšen 09.05.1992. godine kod svoje kuce. Prvo bio u pritvoru u MUP-u u Konjicu, a krajem maja prebacen u logor Celebice, koji je 200 m udaljen od njegove kuce. U logoru je bio maltretiran i mucen. Hazim Delic i Esad Landžo izvodili su ga pred "6" i tukli. Bio je u teškoj psihickoj krizi. Ne zna se pravi uzrok njegove smrti, moguce da je bio strujni udar. Svedok 243/95-4 navodi da je ujutru, kada se probudio, video da je jedan od kablova, koji su visili ispod tavanice, otrgnut i da Cedo leži na zemlji. Bio je nag do pojasa, a u predelu srca je imao crnu mrlju (svedoci 380/94, 243/95-8, 100/94, 221/94-3/1, 283/94, 478/96-39, 375/97-2, 376/97-2).
    2. BABIC BRANKO, penzioner, iz Bjelovcine kod Konjica, roden 24.05.1926. godine u Bjelovcini, od oca Bože i majke Marije rodene Savic, oženjen, otac petoro dece. živeo je kod svoje kuce u selu, koje je bilo pod kontrolom hrvatsko-muslimanske vojske. Doveden u logor Celebice 31.05.1992. godine, a narednog dana je odveden u neki radni vod i više se nije pojavio. Njegov brat (svedok 412/94-15) je saznao da su Branka i Milenka Vukala odveli Drago Soldo i još jedan i da su ih na mestu zvanom Paprica ubili Salko i Šabo Mušic (svedok 478/96-39, 374/97-10).
    3. BABIC PERO, penzioner, Vrdolje, Konjic, roden 24.07.1936. u selu Vrdolje, Opština Konjic, od oca žure, oženjen, otac cetvoro dece. Ubijen 2. juna 1992. u selu Vrdolje kod svoje kuce od strane njegovih komšija Novalica koji su bili pripadnici muslimanske vojske. Posle petnaest dana pronaden je njegov leš (svedok 478/96-39).
    4. BABIC RUžA, rodena Zurovac, domacica, selo Bjelovcina, Opština Konjic, rodena 1928. u selu Prebilovci, Opština Capljina, udata, majka troje dece, težak invalid, u kuci je ležala nepokretna. Nadena je mrtva u svojoj kuci deset dana nakon zauzimanja Bjelovcine i hapšenja sina Slobodana koji je ubijen u logoru.
    5. BABIC SLOBODAN, portir u preduzecu "Igman", iz Bjelovcine, Opština Konjic, roden 02.12.1949. godine u Bjelovcini, Opština Konjic, od oca Petka i majke Ruže, rodene Zurovac, oženjen, otac jednog deteta. Uhapšen je 21.05.1992. godine kod svoje kuce od strane pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske i sa ostalim Srbima doveden u logor Celebic. U logoru je mucen na najsvirepiji nacin. Pored ostalog nabijali su mu u usta cev puške. Smestili su ga u hangar "6". Svedok 376/97-2 navodi da je bio sav crn od udaraca, u donjem delu kicme je imao otvorenu ranu, svi zubi su mu bili izbijeni, nepce u usnoj duplji razvaljeno udarcem vrhom pušcane cevi, ruke i noge polomljene. Nije mogao da govori, niti da jede i pije. Pošto je bio u vrlo teškom stanju, posle pet dana prebacen je u Konjic, u "bolnicu za cetnike", u Osnovnoj školi "3 maj" koja je takode bila logor za Srbe Njegova supruga (svedok 412/94-18) navodi da ga je posetila i da njen suprug tada nije mogao da govori, jer je bio u nesvesnom stanju. Telo mu je bilo svo u modricama od udaraca, na rukama je imao plikove, sigurno od opekotina, a jezik i resica su mu bili iseceni. Umro je 5. juna 1992. godine, a supruga je dobila telo 07.06.1992. godine i sahranila ga na groblju u Bjelovcini. Po izjavi logoraša najviše ga je tukao željko Mlikota iz Seonice. Svedok 357/97-2 koji ga je spremao za sahranu navodi da su po grudima bili vidrni tragovi udaraca tupim predmetom, da mu je bila smrskana leva ruka, izbijeni zubi i razmrskano gornje nepce (svedoci 100/94, 236/94, 221/94-1, 380/94, 412/94-15, 478/96-39, 357/97-2, 375/97-2, 376/97-2).
    6. VUJICIC VASO, zvani "KISA", diplomirani pravnik, radio u skupštini opštine Konjic kao tržišni inspektor, iz Bradine, Opština Konjic, roden 1958. u Bradini, Opština Konjic, od oca Petra i majke Jovanke, rodene žordic, oženjen, otac dvoje maloletne dece. Kada su pripadnici hrvatsko-muslimanske vojske zauzelu Bradinu Vaso se, sa ostalim Srbima, 26. maja 1992. godine predao pripadnicima hrvatsko-muslimanske vojske. Poterani su u logor Celebici. Na putu prema logoru, kod kafane Pere Mrkajica izveden je iz kolone sa bracom živak (Slobodanom i Velimirom). Odvedeni su sto metara prema Srpskoj crkvi u Bradini i streljani. Tri dana kasnije blizu Kalinovika je uhapšen njegov brat Dragan sa grupom Srba koji su pokušali izbeci na srpsku stranu i ubijen prilikom sprovodenja u logor Celebici (dokaz 478/96-40, 434/97-1, 361/97-2).
    7. VUJICIC DRAGAN, elektro-mehanicar, privatni prevoznik, iz Bradine, Opština Konjic, roden 30.07.1961. godine u selu Bradina, Opština Konjic, od oca Petra i majke Jovanke, rodene žordic, oženjen, otac troje dece. Prilikom zauzimanja Bradine od pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske Dragan je 26. maja 1992. godine sa grupom Srba pokušao da se probije na srpsku teritoriju. Uhvaceni su 30. maja u selu Ljuta kod Kalinovika od muslimanske vojske. Odmah su povezani i prebaceni na planinu Igman gde su muceni i prebijani. Ubijen je 31. maja 1992. na Bjelašnici prilikom sprovodenja u logor Celebici. Na istom kamionu na kome je Dragan ubijen ranjena su još cetiri Srbina (svedoci 478/96-39, 352/97-2).
    8. VUJICIC MIROSLAV, student mašinstva, iz Zukica kod Konjica, roden 26.06.1962. godine u Zukicima, od oca Jovana i majke Bosiljke rodene Šaran, oženjen, otac jednog deteta. Ubijen u logoru Celebici 27. maja 1992. godine. Prilikom privodenja u logor zatvorenici su odmah pretuceni i morali su satima da stoje uz zid dok su ih hrvatsko-muslimanski vojnici tukli. Posebno su tukli Miroslava koji je stajao pored brata Radoslava. Da bi prekratio muke iskocio je iz stroja i tek što je koraknuo tri koraka bio je pogoden u leda iz automatske puške. Pao je u travu i tada mu je prišao jedan vojnik i iz pištolja pucao 3 puta u glavu. Sledeceg dana muslimani su ga doneli njegov leš u Bradinu i slikali ga za protivavionskim mitraljezom, kako bi "dokazali" da je poginuo u borbi. Sahranjen u masovnoj grobnici u dvorištu Pravoslavne crkve u Bradini (svedoci 221/94-3/1, 236/94, 488/94-2, 260/94, 380/94, 607/94, 234/95-12, 243/95-4, 243/95-6, 344/95-1, 872/95-18, 478/96-39, 264/97, 352/97-2).
    9. VUKALO MILINKO, penzioner, iz Bjelovcine, kod Konjica, roden 25.02.1929. godine u istom selu, od oca Mirka, oženjen, otac jednog deteta. Do pocetka rata živeo je u svom selu koje je bilo pod kontrolom hrvatsko-muslimanske vojske. Bio lojalan hrvatsko-muslimanskoj vlasti. Ubijen 13. septembra 1992. godine kao civil, od pripadnika muslimanske vojske, koje je predvodio Vejsil Salihovic, predsednik SDA u selu. Bio zatvoren u logoru Celebici odakle je odveden zajedno sa Brankom Babicem da doteraju seno Hrvatu Blažu Soldi. Sa njima je išlo petoro srpske dece koji su pošli da beru lešnike. Docekani su iz zasede na mestu Paprica (izmedu Barmiša i Ugošce). Branko je na licu mesta ubijen, a Milinko, iako teško ranjen, uspeo je doci do svoje kuce. Rekao je ko ih je docekao u zasedi i pucao na njih. Potom je prebacen u konjicku bolnicu gde je iste veceri umro. Po tvrdenju svedoka 412/94-15 ubijen je od strane Salka i Šaba Mušica (dokaz: 412/94-15, 478/96-39, 374/97-10, 434/97-1).
    10. VUKALO MITRA, domacica, iz Bjelovcine, Opština Konjic, rodena 1930. u Bjelovcini, od oca Mirka i majke Riste, rodene Babic, neudata. Težak invalid od 22.12.1941. godine kada su je ustaše kao devojcicu bacile u sneg gde je premrzla i ostala sa teškim telesnim oštecenjima. Od pocetka ovog rata živela je u svojoj kuci u selu koje je bilo pod hrvatsko-muslimanskom kontrolom. Kao težak invalid nije mogla da izlazi iz kuce. Bila je medu zadnjim Srbima koji su ostali u selu. Pripadnici hrvatsko-muslimanske vojske zapalili su je 10. jula 1992. godine u njenoj kuci. Mitra je zapaljena mesec i po dana nakon zauzimanja sela od strane hrvatsko-muslimanske vojske. Njen leš je naden ugljenisan.
    11. VUKOSAV PAULA, domacica, iz Bradine, Opština Konjic, rodena 1908. godine na ostrvu Mljet, Hrvatica po nacionalnosti, supruga Andelka Vukosava. U ovom ratu sinovi su joj bili borci u vojsci Republike Srpske. Pretucena u Bradini. Leš pronaden u septembru 1992. godine u blizini nadvožnjaka u Bradini.
    12. VUKOSAV PERO, penzioner, iz Donjeg Sela, Opština Konjic, roden 30.06.1922. godine u selu Blace, Opština Konjic, od oca Trifka, oženjen, otac petoro dece. Na pocetku oružanog sukoba Hrvata i muslimana u Konjicu 19.04.1993. godine pripadnici muslimanske vojske, sa kojima su bili i mudžahedini iz arapskih zemalja, pohapsili su sve Srbe i Hrvate u Donjem Selu i poterali ih na Repovicu iznad Konjica. Posle ritualne muslimanske molitve - klanjanja, mudžahedni su, u prisustvu predsednika opštine dr Safeta Cibe, ubili cetvricu Srba civila koji su do tada bili lojalni hrvatsko- muslimanskoj vlasti, medu kojima je bio i Pero. Ovo se dogodilo 19.04.1993. godine na mestu Breber-Repovica kod Donjeg Sela (svedok 478/96-39).
    13. GLIGOREVIC BORIVOJE, zvani "RODE", penzioner, iz Bradine, Opština Konjic, roden 28.08.1937. u selu Bradina, Opština Konjic, od oca Mirka, oženjen, otac dvoje dece. Ubijen 27. maja 1992. u Bradini kod svoje kuce kao civil, posle zauzimanja Bradine od strane hrvatsko-muslimanske vojske. Bradina je zauzeta prethodnog dana bez ikakvog otpora. Borivoje je bio bez oružja i nije pružao nikakav otpor (svedok 70/96).
    14. GLIGOREVIC JOVAN, penzioner, iz Bradine, Opština Konjic, roden 04.06.1908. godine u Bradini, Opština Konjic, od oca žoke, oženjen, otac cetvoro dece. Bio je invalid bez noge. Posle zauzimanja Bradine od strane hrvatsko-muslimanske vojske, 27.05.1992. godine, Jova su bili doterali do kamiona u kome su transportovali Srbe u logor Celebici. Medutim, njega su kao starca ostavili i on je ubrzo naden mrtav u svojoj kuci. Jovanov sin Nikola ubijen je prethodnog dana prilikom zauzimanja Bradine.
    15. GLIGOREVIC MALINA, rod. žUžA, domacica, iz Bradine, Opština Konjic, rodena 05.04.1912. godine u selu Ostrožac, Opština Jablanica, od oca Lazara, udata, majka osmoro dece. U vreme napada na Bradinu 26. maja 1992. bila je sama u kuci. Po naredenju pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske uneta je u kucu Petra Gligorevica u kojoj je posle dva dana nadena mrtva.
    16. GLIGOREVIC NIKOLA, diplomirani mašinski inženjer, direktor UNIS-a u Vogošci, iz Sarajeva, naselje Dobrinja 3, roden 01.01.1948. godine u Bradini, Opština Konjic, od oca Jove (Jovana) i majke Mitre, rodene Mršic, oženjen, otac dvoje dece. U aprilu 1992. došao iz Vogošce u Bradinu po ženu i decu. Nije mogao da se vrati zbog barikada i ostao u Bradini do 26. maja 1992. godine kada su je napali pripadnici hrvatsko-muslimanske vojske. Ubijen 26. maja 1992. godine u Bradini od pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske. Sa Nikolom su zajedno ubijeni: Vaso žuža, Pero Kuljanin i Nedo Draganic. Njegova porodica je posle bila u Hadžicima gde mu je sin Siniša poginuo od granate ispaljene sa muslimanskih položaja (svedoci 234/95-3 i 478/96-39).
    17. GLIGOREVIC PETKO, penzioner, iz Bradine, roden 24.10.1934. godine u Bradini, Opština Konjic, od oca Pavla, oženjen, otac dvoje dece. Uhapšen 27. maja 1992. godine pred ocevom kucom u Bradini od strane pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske i sa grupom od oko 84-88 uhvacenih Srba doveden iz Bradine u Celebice i ubijen prilikom masovnog prebijanja toga dana. Od udaraca Petko se onesvestio, pao na beton i u komi je ležao tri sata nakon cega je umro (svedoci: 100/94, 236/94, 260/94, 607/94, 243/95-4, 274/95, 243/95-6, 234/95-11, 234/95-12, 344/95-1, 872/95-18, 478/96-39, 352/97-2).
    18. GLIGOREVIC SAVA rod. ŠINIKOVIC, domacica, iz Bradine, Opština Konjic, rodena 1905. u selu Borci, Opština Konjic, supruga žorda Gligorevica. U vreme napada na Bradinu 26. maja 1992. bila sama kod kuce, a posle tri dana nadena je mrtva.
    19. GLIGOREVIC TODOR, penzioner, iz Bradine, Opština Konjic, roden 27.02.1924. godine u Bradini, Opština Konjic, od oca žorde, oženjen. Uhapšen 27. maja 1992. godine u Bradini i sproveden u logor Celebici. Posle je prebacen u logor u Sportskoj dvorani u Konjicu. U logoru je teško zlostavljan i zadržan je sve do 6. oktobra 1994. godine kada su poslednji logoraši iz ovog logora razmenjeni na mostu Srpskih boraca na Grbavici u Sarajevu. Pet dana po izlasku iz logora umro je u Hadžicima.
    20. GOLUBOVIC VASO, iz živašnice, Opština Konjic, roden 1974. godine u Konjicu, od oca Nede i majke Dragice, rodene Kuljanin. Na pocetku rata izbegao u selo Blace kod dede Manojla i bake Spasenije. Sa preostalih 12 Srba sa Blaca krenuo je 16. juna 1992. godine u pravcu srpske teritorije, ali su zarobljeni u rejonu Bjelimica i sprovedeni u Racicu. Ubijen 18. juna 1992. godine u Racici ispod Blaca. Ubili su ga pripadnici hrvatsko-muslimanske vojske. U ovom ratu ubijeni su mu otac, deda i baka.
    21. GOLUBOVIC VLASTA, rodena UNKOVIC, profesor iz Konjica, Ulica Orašje 2, rocena 19.02.1958. godine u Postojni, Slovenija, od oca žorda i majke Albine, rodene Bencina, udata, supruga žurova, majka dva maloletna sina Petra i Pavla. Uhapšena u svom stanu 10. jula 1992. u 2,00 casa ujutru zajedno sa mužem i sinovima. Odvedeni su prema selu Spiljani i zaklani pored reke Neretve (svedoci 393/94, 318/95, 454/95-17, 478/96-39).
    22. GOLUBOVIC žURO, profesor geografije, iz Konjica, Ulica Orašje 2, roden 01.01.1951. godine u selu Blace, Opština Konjic, od oca Pere, oženjen, otac dva maloletna sina, težak invalid zbog oboljenja nogu. Nije služio vojni rok. Uhapšen u svom stanu 10. jula 1992. u dva casa ujutru sa celom porodicom - suprugom Vlastom i sinovima Petrom i Pavlom. Odvedeni su prema selu Spiljani i poklani pored Neretve. Dan kasnije u njihov stan se uselio Fadil Macic, poznati muslimanski ekstremista, koji je bio glavni organizator i izvršilac ubistva cetvoroclane porodice Golubovic (svedoci 393/94, 318/95, 454/95-17, 478/96-39).
    23. GOLUBOVIC JELKA rod. MAGAZIN, domacica, iz Blaca, Opština Konjic, rodena 1910. godine u selu Džepi, Opština Konjic, udata, majka cetvoro dece. Ubijena 16. maja 1992. godine u kuci Milutina Kuljanina sa još cetiri starice. Pokolj su izvršili pripadnici hrvatsko muslimanske vojske predvodeni Mitketom Pirkicem uz saucesništvo komšija muslimana. Mesec dana kasnije leševi ubijenih su zapaljeni kod kuce Miše Kuljanina (svedok 478/96-39).
    24. GOLUBOVIC MANOJLO, zemljoradnik, iz Blaca, Opština Konjic, roden 1919. godine u istom selu, od oca Jove, otac petoro dece. Ubijen 15. maja 1992. godine pred kucom Mumina Maksumica na Blacama gde se bio sklonio jer su njegovu kucu zapalili pripadnici hrvatsko-muslimanske vojske. Manojlo je bio mrtav na licu mesta, dok mi je supruga Spasenija bila teško ranjena i umrla je u najtežim mukama dan kasnije. Mesec dana kasnije pripadnici hrvatsko-muslimanske vojske ubili su mu unuka Vasu Golubovica u Racici, a sina Nedu ubili su pripadnici muslimanske vojske 19.04.1993. godine u Donjem Selu kod Konjica (svedok 478/96-39).
    25. GOLUBOVIC NEžO, vozac, iz živašnica, Opština Konjic, roden 1949. godine u selu Blace, Opština Konjic, od oca Manojla i majke Spasenije, rodene Todorovic, oženjen, otac troje djece. Ubijen u Donjem Selu 19.04.1993. godine od strane pripadnika muslimanske vojske, medu kojima je bilo arapa - mudžahedina. Bilo je to na pocetku oružanog sukoba izmedu Hrvata i muslimana. Ubistvu cetvorice Srba medu kojima je bio i Golubovic prisustvovao je i dr Safet Cibo, predsednik opštine Konjic. Na Blacama su mu ubijeni sin Vaso, otac Manojlo i majka Spasenija (svedoci 243/95-6, 318/95, 478/96-39).
    26. GOLUBOVIC PAVLE, dete, iz Konjica, Ul. Orašje 2, roden 12.06.1987. godine u Konjicu, od oca žure i majke Vlaste, rodene Unkovic. Uhapšen sa roditeljima i bratom u svom stanu 10. jula 1992. godine, u dva casa ujutru. Odvedeni su prema selu Spiljane i zaklani (svedoci 393/94, 318/95, 454/95-17).
    27. GOLUBOVIC PETAR, dete, iz Konjica, Ulica Orašje 2, roden 14.02.1985. godine u Konjicu, od oca žure i majke Vlaste, rodene Unkovic. Uhapšen sa svojim roditeljima i bratom 10. jula 1992. godine u dva casa ujutro. Odvedeni su prema selu Spiljani i zaklani pored reke Neretve. Dok su muslimanski fundamentalisti klali njegove roditelje i mladeg brata Pavla, Petar je uspeo pobeci kilometar i po od mesta zlocina i sklonio se kod pripadnika HOS-a. Medutim, muslimani su ga ubrzo pronašli i na licu mesta ga zaklali (svedoci 393/94, 318/95, 454/95-17).
    28. GOLUBOVIC RADOJKA, rodena KULjANIN, domacica, iz sela Blace, Opština Konjic, rodena 1913. godine u selu Blace, Opština Konjic, od oca Šcepa Kuljanina, udata, žena Obrena Golubovica, majka šestoro dece. Pripadnici hrvatsko muslimanske vojske, predvodeni Mithadom Pirkicem - Mitkom, 16. maja 1992. izvršili su pokolj starica i staraca u Blacama. Ubili su i Radojku kada je pokušala da pobegne u Rakitnicu. Ubijena je pod brdom ispod kuce Milutina Kuljanina, rafalom iz automatske puške. Tu je ostala nesahranjena (svedok 478/96-39).
    29. GOLUBOVIC SPASENIJA rod. TODOROVIC, domacica, iz sela Blace, Opština Konjic, rodena 1925. godine u selu Celebici, Opština Konjic, udata, majka petoro dece, supruga Manojla Golubovica. Teško ranjena 15. maja 1992. godine na Blacama pred kucom Mumina Maksumica gde su se ona i muž Manojlo bili sklonili jer je njihova kuca bila zapaljena. Ležala je ranjena pored mrtvog muža i umrla dan kasnije u teškim mukama u spaljenom i opustošenom selu (dokaz: 478/96-39, 434/97-1).
    30. GOTOVAC JOVO, radnik iz sela Bjelovcina, Opština Konjic, roden 1940. u Bjelovcini, od oca Save, oženjen, otac dvoje dece. Poginuo 21. maja 1992. godine u zbegu u selu Cerici od artiljerijske granate, kada je hrvatsko-muslimanska vojska napala i zauzela srpsko selo Bjelovcinu (svedoci 478/96-39, 375/97-2, 376/97-2)..
    31. GOTOVAC ŠCEPO, penzioner iz Konjica, ulica Maršala Tita br. 56-b, roden 28.02.1921. godine u Bjelovcini, Opština Konjic, od oca Šcepe i majke Spasenije, oženjen, otac šestoro dece. Uhapšen 16.06.1992. godine kod svoje kuce i odveden u logor u Celebice. Iste veceri je pretucen. Zamenik upravnika logora Hazim Delic ga je prisiljavo da prizna da je u toku Drugog svetskog rata ubio dva muslimana. Šcepo je to negirao tvrdeci da su ti ljudi za ciju smrt ga optužuje preživeli rat. U logoru je u više navrata prebijan od strane Delica, Esada Landža, Kema, Salka Hebibovica, Adema Cosica. Posle jednog prebijanja, kada je vracen u hangar imao je povrede na glavi nanete tupim predmetima. "Zenga" mu je, pred svima, ukucao znacku SDS-a na celo. Svedok 234/95-4 navodi da je taj ekser kojim je ukucana znacka bio toliko velik da mu je prošao kroz glavu i izašao na potiljak. Logorašima je "Zenga" zabranio da diraju znacku i naredio im da mu ne pružaju pomoc. Uskoro je umro. Mrtav je ležao u hangaru do 11.00 sati sledeceg dana. Njegovo telo je potom stajalo dva dana iza hangara (svedoci 100/94, 178/94, 221/94-3/1, 221/94-1, 221/94-6, 243/95-8, 260/94, 283/94, 412/94-15, 412/94-18, 488/94-1, 488/94-7, 607/94, 147/95, 148/95, 243/95-12, 454/95-19, 872/95-19, 872/85-20, 478/96-39, 265/97-2, 357/97-2, 375/97-2, 376/97-2).
    32. DRAGANIC BILjANA rodena JAKOVLjEVIC, domacica, iz Brdana, Opština Konjic, rodena 09.03.1955. godine u selu Bijela, Opština Konjic, od oca Petka i majke Zagorke, rodene Vulic. Udata, majka troje dece, ubijena nocu izmedu 26. i 27. januara 1993. godine u svojoj kuci. Sa njom su ubijeni njen svekar Boško i jetrva Milica Draganic. Prema izjavi njenog supruga Rajka, koji ih je prvi našao zaklane, kod Biljane je naden krvav nož u ruci. Jednog od napadaca je ranila jer je isto vece došao u Dom zadravlja da mu se ukaže prva pomoc (svedok 478/96-39).
    33. DRAGANIC BOŠKO, penzioner, iz Brdana, Opština Konjic, roden 02.01.1920. godine u selu Brdani, Opština Konjic, od oca Alekse i majke Save, oženjen, otac petoro dece. Ubijen 26. januara 1993. u selu Brdani u kuci sina Rajka. Zajedno sa Boškom su ubijene njegove snahe Milica i Biljana. U Bradini 26. maja 1992. godine ubijen mu je sin Nedeljko (svedok 478/96-39).
    34. DRAGANIC MILICA, rodena ZELENOVIC, radnica, iz Brdana, Opština Konjic, rodena 13.11.1954. godine u Brdanima, Opština Konjic, od oca Save i majke žurde, udata, majka dvoje maloletne dece, supruga Nede Draganica koji je ubijen 26. maja 1992. godine u Bradini. Ubijena nocu izmedu 26. i 27. januara 1993. u kuci svoga devera Rajka. Sa Milicom su ubijeni i njen svekar Boško i jetrva Biljana (svedok 478/96-39).
    35. DRAGANIC NEDELjKO, metalostrugar, iz Brdana, Opština Konjic, roden 24.08.1954. godine u Brdanima, Opština Konjic, od oca Boška i majke Sofije, oženjen, otac dvoje muško dece. Ubijen 26. maja 1992. godine u Bradini od pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske kada su zauzeli ovo selo. Sa njim zajedno su ubijeni: Vaso žuža, Pero Kuljanin i Nikola Gligorevic. Pronadeni posle dvadeset dana. Nedo je identifikovan po odeci jer mu je glava bila sva razmrskana. U kuci njegovog brata Rajka 26. januara 1993. muslimani, prve komšije, su ubili njegovog oca Boška, suprugu Milicu i snahu Biljanu, Rajkovu suprugu (svedok 234/95-3 i 478/96-39).
    36. DRAGANIC RATOMIR, radnik, iz Brdana, Opština Konjic, roden 04.05.1942. godine u Brdanima, Opština Konjic, od oca Obrena, oženjen, otac dvoje dece. Za vreme napada hrvatsko-muslimanske vojske na selo Brdane 10. maja 1992. godine sa ostalim srpskim stanovništvom izbegao u Bradinu. Posle pada Bradine Ratomir je 27. maja 1992. godine pošao u svoje selo. Išao je zajedno sa kcerkom željkom i nosio unuku Milicu koja je imala dve godine i osam meseci. Krenuli su šumskim putem preko Bratosava. Na putu su ih sacekali muslimansko-hrvatski vojnici predvodeni Mithadom Pirkicem. Ratomira su odmah ubili, pred kderkom i unukom (svedok 478/96-39).
    37. žOGIC BRANKO, portir, radio u UNIS-u - vojno preduzece "Igman" iz Konjica, Gornjepoljska ulica, roden 23.05.1955. godine u selu Sitnik, Opština Konjic, od oca Mirka i majke Kose, rodene Glogova, oženjen, nije imao dece. Kada su pripadnici HOS-a došli u Konjic pokušao je da prebegne na srpsku stranu, ali nije uspeo. Sa suprugom je prešao kod njene majke i brace u živašnicu. Uhapšen je 1. jula 1992. godine i odveden od strane pripadnika muslimanske vojske. Naden mrtav posle sedam dana u živašnici, na oko kilometar od kuce iz koje je odveden. žogic je kao stražar u vojnom preduzecu "Igman" u martu 1992. godine sprecavao kradu municije koju su organizovano krali muslimani i Hrvati (svedok 478/96-39).
    38. žOGIC DANICA, domacica iz Sitnika, Opština Konjic, rodena 05.01.1930. godine u Sitniku. Ubijena 10. juna 1992. godine u Sitniku od pripadnika hrvatsko muslimanske vojske.
    39. žOGIC SAVA rod. JANjIC, domacica, iz sela Sitnika, Opština Konjic, rodena 19.09.1912. godine u selu Sitnik, Opština Konjic, udata, majka troje dece. Ubijena 10. juna 1992. u svojoj kuci u Sitniku od strane pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske. Ubili su je muslimani iz Bjelimica, koji su i u Drugom svetskom ratu bili najopasnije ustaše. Posle su joj i kucu zapalili.
    40. žORžIC ANžA, rodena MANDIC, domacica, iz sela Zukici, Opština Konjic, rodena 31.05.1943. godine u Bradini, Opština Konjic, od oca Jovana, udata, majka dva sina. Uhapšena 12. jula 1992. godine u svojoj kuci zajedno sa suprugom Jelenkom od strane pripadnika muslimanske vojske. Sa još cetiri žene iz Zukica odvedeni su u logor Celebice gde su strašno muceni. Sutradan su vraceni u Zukuce i isti dan ubijeni su ona, njen suprug i još dve žene. Ubili su ih komšije muslimani predvodeni Redžom Balicem (svedok 661/96-2 i 478/96-39).
    41. žORžIC BOŠKO, radnik, iz Bradine, Opština Konjic, roden 05.01.1939. godine u Bradini, Opština Konjic, od oca Vidoja, oženjen. Posle napada Hrvatsko muslimanske vojske na Bradinu 25. maja 1992. godine Boško je pokušao da pobegne na srpsku stranu. Medutim, u Brdanima su ga uhvatili muslimani Tukici i ubili blizu Podorašca (svedok 478/96-39).
    42. žORžIC DANILO, konobar, iz Bradine, Opština Konjic, roden 1962. godine u Bradini, Opština Konjic, od oca Strahinje i majke Zage, neoženjen. Ubijen 26. maja 1992. godine u Bradini od strane pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske prilikom zauzimanja ovog sela.
    43. žORžIC JELENKO, radnik, iz Zukica, Opština Konjic, roden 13.02.1938. godine u Zukicima, Opština Konjic, od oca Vase i majke Ruže, rodene Cecez, oženjen, otac dvoje dece. Uhapšen 12. jula 1992. godine kod svoje kuce od pripadnika muslimanske vojske sa još pet žena iz Zukica. Do tada je živeo u svom selu kao lojalni gradanin hrvatsko-muslimanskoj vlasti. Sa grupom Srba oteran u logor Celebici u kome su svi pretuceni. Sutradan 13. jula vraceni u Zukice i istog dana je ubijen sa još tri žene, medu kojima je bila i njegova supruga Anda. Organizator ovog ubistva bio je Redžo Balic, njihov komšija (svedok 661/96-2 i 478/96-39).
    44. žORžIC MARA, rodena ZUROVAC, iz sela Zukica, Opština Konjic, rodena u Bijelom Polju, Opština Mostar, od oca Mirka, udata za Milana žordica, bez dece. Uhapšena 12. jula 1992. godine kod svoje kuce. Zajedno sa Jelenkom žorcicem i još 4 žene iz familije žordica doterani u logor Celebice, gde su muceni i prebijani. Sutradan su vraceni u Zukuce gde su isti dan zaklani od komšija muslimana predvodenih Redžom Balicem iz Bala (svedok 661/96-2 i 478/96-39).
    45. žORžIC PETAR, radnik, iz Bradine, Opština Konjic, roden 10.10.1965. godine u Bradini, Opština Konjic, od oca Marka, oženjen. Posle pada Bradine 26. maja 1992. godine pokušao je da pobegne na srpsku stranu i od tad mu se gubi svaki trag. Prema izjavama nekih svedoka ubijen je krajem maja u Kreševu od pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske (dokaz 478/96-39, 434/97-1).
    46. žORžIC SOFIJA, rodena MANDIC, domacica, iz Zukica, Opština Konjic, rodena 15.03.1932. godine u Brdanima, od oca Danila Mandica i majke Milke (Milice), udata, majka šestoro dece, supruga Save žordica kome su pripadnici muslimanske vojske odsekli uho u logoru u Celebici. Uhapšena 12. jula 1992. godine kod svoje kuce zajedno sa Jelenkom žordicem i još 4 žene žordica. Doterani u logor Celebici gde su muceni i prebijani. Sutradan su vraceni u Zukice, gde su istog dana zaklani od komšija muslimana predvodenih Redžom Balicem (svedoci 701/96-22, 661/96-2 i 478/96-39).
    47. žurica Ljubica, radnica u GP "Izgradnja" u Konjicu, iz Bjelovcine, stara 55 godina, nadena mrtva 16. juna 1993. godine u žbunu pored puta u Donjem Selu, kod stadiona, u fazi raspadanja. Ubijena iz vatrenog oružja.
    48. žURICA (žURIŠIC) UROŠ, radnik, iz Bjelovcine, Opština Konjic, roden 19.05.1940. godine u Bjelovcini, Opština Konjic, od oca Save, oženjen, otac dvoje djece, prilikom hrvatsko-muslimanskog napada na njegovo selo 21. maja 1992. godine Uroš je, sa ostalim srpskim stanovništvom, izbegao iz Bjelovcine i ranjen u Cericima u zbegu od artiljerijske granate ispaljene sa hrvatsko-muslimanskih položaja, a zatim uhvacen. Bio je doveden u Dom zdravlja u Konjicu gde mu nije pružena lekarska pomoc vec je bio zatvoren u kotlarnici u kojoj je umro (svedoci 478/96-39, 374/97-10, 375/97-2, 376/97-2).
    49. žIVAK BOGDAN, radnik, iz Trešanice, Opština Konjic, roden 09.01.1941. godine u Konjicu, od oca žorde, oženjen, otac troje dece. Pre dvadeset godina bio državni reprezentativac u streljaštvu. Od aprila 1992. do juna 1993. godine bio je u gradu sa suprugom i decom. Više puta je privoden i saslušavan, stan mu je stalno pretresan. Prilikom privodenja bio je pretucen posle cega se teško kretao. Optuživali su ga da ima pušku snajper i da javlja "srbocetnicima " na Borcima šta se dogada u gradu. Kada je u junu 1993. pokušao da prebegne na srpsku teritoriju bio je uhapšen u sproveden u logor u sportskoj dvorani Musala. Ubijen je 13. juna 1993. godine od strane Ibrahima Matica. Naden je mrtav u zatvorskom VC-u (svedoci 289/96, 374/97-10, 393/97-2).
    50. žIVAK VELIMIR, student, iz Konjica, Ul 10. hercegovacke brigade 40/13, roden 01.01.1961. godine u Konjicu, od oca Strahinje i majke Maline, rodene Šaran. Kada su Hosovci, pripadnici Prve Splitske dobrovoljacke satnije 20.04.1992. godine došli u Konjic Velimir je sa velikim brojem Srba izbegao u Bradinu. Nakon pada Bradine - 26. maja 1992. godine Velimir i njegov brat Slobodan poterani su u logor sa ostalim Srbima iz Bradine. Kada su bili pored "Perine kafane" izvedeni su iz kolone zarobljenika zajedno sa Vasom Vujicicem i odvedeni nekih sto metara prema Srpskoj crkvi gde su ih streljali. Dugo su ležali nesahranjeni na putu, ispod kuce Milorada Vujicica. Posle su ih bacili u zajednicku "grobnicu" koju su bagerom iskopali pred Srpskom crkvom u Bradini (svedok 478/96-39, 361/97-2).
    51. žIVAK VESELjKO, student, iz Brdana, Opština Konjic, roden 19.02.1970. godine u selu Brdani, Opština Konjic, od oca Save i majke Dese, neoženjen. Kada su pripadnici hrvatsko muslimanske vojske 10. maja 1992. zauzeli njegovo selo Veseljko je pobegao u Bradinu. Ubijen je 26. maja 1992. godine u Bradini od pripadnika hrvatsko muslimanske vojske. Sa njim, na istom mestu, ubijeni su i Tomo živak, Zdravko živak, Gojko Kuljanin i decak Njegoslav Koprivica. Majke su ih dugo po šumi tražile i njihova tela pronašle 16. juna na mestu Jasen (svedoci 478/96-39, 352/97-2).
    52. žIVAK DRAGAN, bravar, iz Brdana, Opština Konjic, roden 21.09.1963. godine u selu Brdani, Opština Konjic, od oca Mirka i majke Vasilije, rodene Krstic, oženjen, otac dvoje dece. Kad je hrvatsko-muslimanska vojska 10. maja 1992. godine zauzela njegovo selo Dragan je izbegao u Bradinu. Nakon pada Bradine 26. maja 1992. godine Dragan se ponovo vraca u selo Brdane. U selu je bio do 15. juna kada su svi Srbi iz Brdana oterani u logor Celebici. Dragan je pušten iz logora narednog dana zajedno sa stricom Slavkom. Uvece, 12. jula 1992 godine, oko 21,00 sat, po Dragana su došli njegove komšije i školski drugovi Koric Kasima Ibrahim zvani "Baha" i Sultanic Selima Jasmin, pripadnici muslimanske vojske i odveli ga u Konjic u vojnu policiju ciji je komandant bio Nedžad Špago. Iste veceri je ubijen a njegovi roditelji su tek nakon dvadeset dana saznali da je ubijen i "sahranjen" na Musali (svedoci 440/94-1, 478/96-39, 265/97-2).
    53. žIVAK ZDRAVKO, radnik, iz Brdana, Opština Konjic, roden 19.03.1963. godine u selu Brdani, Opština Konjic, od oca Andelka i majke Zagorke, rodene Kuljanin, neoženjen. 10. maja 1992. godine iz Brdani izbegao u Bradinu. Ubijen 26. maja 1992. godine u Bradini od pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske. Sa njim na istom mestu ubijeni su i Veseljko živak, Tomislav živak, Gojko Kuljanin i decak Njegoslav Koprivica. Majke su ih pronašle 16. juna na mestu Jasen (svedoci 478/96-39, 352/97-2).
    54. žIVAK NOVICA, radnik, iz Konjica, Ulica 15. septembra, roden 28.09.1961. godine u Konjicu, od oca Cede i majke Borke, rodene Šaran, oženjen. Uhapšen 22. maja 1992. godine u Donjem Selu, gde se nalazio kod ženinih roditelja. Zatvoren u logor u Sportskoj dvorani u Konjicu. Poginuo 15. juna 1992. godine u logoru sa još 12 zatvorenika od artiljerijske granate ispaljene sa muslimanskih položaja. Sahranjen u Donjem Selu kod Konjica (svedoci 221/94-14, 440/94-2, 454/95-17, 454/94-18, 496/95, 478/96-39).
    55. žIVAK SLOBODAN, pravnik, iz Konjica, Ul. 10. hercegovacke brigade 40/13, roden 13.04.1957. godine u Konjicu, od oca Strahinje i majke Maline, rodene Šaran. Kada su pripadnici Prve Splitske dobrovoljacke satnije HOS-a 20.04.1992. godine došli u Konjic Slobodan je, sa velikim brojem Srba, izbegao u Bradinu. Nakon pada Bradine - 26. maja Slobodan je, zajedno sa bratom Velimirom i ostalim Srbima iz Bradine, poteran u logor. Kada su bili pored "Perine kafane" Slobodan, Velimir i Vaso Vujicic su izvedeni iz kolone odvedeni nekih sto metara prema Srpskoj crkvi i tu streljani. Dugo su ležali nesahranjeni - na putu ispod kuce Milorada Vujicica. Posle su ih bacili u zajednicku "grobnicu" koju su bagerom iskopali pred Srpskom crkvom u Bradini (svedoci 478/96-39, 361/97-2).
    56. žIVAK TOMISLAV, radnik, iz Brdana, Opština Konjic, roden 07.01.1971. godine u selu Brdani, Opština Konjic, od oca Cedomira, neoženjen. Kad su pripadnici hrvatsko muslimanske vojske 10. maja 1992. godine zauzeli selo Brdane Tomislav je sa ostalim Srbima izbegao u Bradinu. Ubijen 26. maja 1992. godine u Bradini od pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske. Sa njim na istom mestu ubijeni su i Veseljko živak, Zdravko živak, Gojko Kuljanin i decak Njegoslav Koprivica. Majke su ih pronašle 16. juna 1992. godine (svedoci 478/96-39, 352/97-2).
    57. žUžA BOSA, mašinski tehnicar, iz Konjica, rodena 26.06.1944. godine u Bradini, od oca Petka i majke Dese, neudata. Ubijena u Donjem selu 16.09.1993. godine blizu željeznickog mosta. Sa njom je ubijena i njena majka Desanka. Ubili ih pripadnici muslimanske vojske kad su pokušale da prebegnu na srpsku teritoriju (svedok 478/96-39).
    58. žUžA BRANKO, radnik, iz Bradine, Opština Konjic, roden 20.03.1964. godine u Bradini, Opština Konjic, od oca Božidara i majke Ande, rodene živak, otac dvoje maloletne dece. Ubili su ga pripadnici hrvatsko-muslimanske vojske u Bradini 26. maja 1992. godine pred njegovom kucom, kao ranjenika, zajedno sa Nedom Kuljaninom koji je takode bio teško ranjen. U neposrednoj blizini ubijeni su Slobodan i Goran Kuljanin (svedoci 412/94-2, 412/94-21, 234/95-3 i 478/96-39).
    59. žUžA VASO, radnik, iz Bradine, Opština Konjic, roden 04.12.1957. godine u Bradini, Opština Konjic, od oca Trifka i majke Nede, rodene živak, oženjen, otac dva deteta. Ubijen 26. maja 1992. na položaju "Suljina strana" kada je hrvatsko-muslimanska vojska napala Bradinu. Posle nekoliko dana naden je mrtav sa Nikolom Gligorevicem, Radenkom Kuljaninom i Nedom Draganicem. Našle su ih majke koje su ih same sahranile (svedok 234/95-3 i 478/96-39).
    60. žUžA DESANKA, domacica, iz Bradine, Opština Konjic, rodena 03.11.1923. godine, od oca Šcepana i majke Ilinke, rodene Ninkovic, udata, majka jednog deteta. Ubijena u Donjem selu 16.09.1993. godine blizu železnickog mosta u Konjicu. Sa njom je ubijena i njena kcerka Bosa. Ubili su ih pripadnici muslimanske vojske kada su pokušale da predu na srpsku teritoriju (svedok 478/96-39).
    61. žUžA JOVAN - JOVO, iz Bradine, Opština Konjic, roden 20.01.1928. godine u Bradini, od oca Steve i majke Ilinke, rodene živak, oženjen. Ubijen 26. maja 1992. godine u Bradini, nakon što se predao muslimansko-hrvatskoj vojsci. Ubijen je u potoku, na oko 10 m od kuce Branka žuže, sa bratom Todorom i Mirkom Mrkajicem (svedoci 412/94-21, 234/95-3, 478/96-40 i 478/96-39).
    62. žUžA RISTO, penzioner, iz Bradine, Opština Konjic, roden 20.09.1951. godine u Bradini, Opština Konjic, od oca Tome, neoženjen. Uhapšen 12. jula 1992. godine kod svoje kuce u Bradini od pripadnika muslimanske vojske i sproveden u logor u Sportskoj dvorani Musala u Konjicu. Iako je bio poznat kao nervni bolesnik u logoru je maltretiran i ponižavan, a stražarskom osoblju je služio za zabavu. Krajem juna 1993. godine pušten je iz logora. Mesec dana kasnije poginuo je od granate u Konjicu u vreme sukoba Hrvata i muslimana. Nije utvrdeno sa cijih položaja je pala granata.
    63. žUžA TODOR, penzioner, iz Bradine, Opština Konjic, roden 01.03.1933. godine u Bradini, Opština Konjic, od oca Steva i majke Ilinke, oženjen, otac dvoje dece. Ubijen 26. maja 1992. godine u Bradini, u potoku, na 50 metara iza kuce Božidara (Branka) žuže (svedoci 412/94-21, 478/96-40, 234/95-3 i 478/96-39).
    64. JAKOVLjEVIC TODOR, iz Bijele, Opština Konjic, roden 1944. godine u selu Bijela, Opština Konjic, od oca Branka i majke Jovanke, rodene Pudar, neoženjen, bio nervni bolesnik. Uhapšen 14. septembra 1994. godine u Bijeloj kada je muslimanska vojska zauzela ovo selo. Bio u logoru Sportska dvorana u Konjicu do marta 1995. godine kada je razmenjen u Sarajevu. U logoru je fizicki maltretiran. Posle izlaska smešten je u duševnu bolnicu u Sokolcu gde je umro u martu 1996. godine (svedok 412/94-21).
    65. JANjIC ALEKSA, iz Celebica, roden 1951. godine, od oca Branka, ostao je u svojoj kuci nakon prisilnog iseljavanja Srba iz Celebica izvršenog od strane muslimansko-hrvatskih formacija 22. aprila 1992. Uhapšen je u momentu kada je krenuo da obavlja poljske radove i odveden u logor. Ubijen 8. maja 1992. godine (svedok 478/96-39).
    66. JANjIC MICO, penzioner, iz Sitnika, Opština Konjic, roden 1906. godine u selu Sitnik, Opština Konjic, oženjen, otac cetvoro dece. Ubijen 10. juna 1992. godine u svojoj kuci u Sitniku od pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske (svedok 478/96-39).
    67. JANjIC SAVA, rodena SAVCIC, domacica, iz sela Sitnika, opština Konjic, rodena 1910. godine u selu Ribari, Opština Konjic, od oca Laze, majka cetvoro dece. Ubijena 10. juna u svojoj kuci u Sitniku od pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske (svedok 478/96-39).
    68. JOVANOVIC ANžELKO, penzioner, iz sela Idbar, Opština Konjic, roden 08.11.1920. godine u selu Idbar, Opština Konjic, od oca Riste i majke Jovanke, rodene Cecez, oženjen, otac troje dece. Posle više fizickih zlostavljanja i prebijanja u toku maja i juna 1992. godine. Umro 20. juna 1992. godine od posledica mucenja i zlostavljanja. Tukli su ga komšije muslimani.
    69. JOVANOVIC MARKO, penzioner, iz mesta Idbar, Opština Konjic, roden 19.06.1912. godine u selu Idbar, opština Konjic, od oca Sime i majke Ane, rodene Andric, oženjen, otac troje dece. U maju i junu 1992. godine više puta maltretiran i fizicki zlostavljan od komšija muslimana. Umro 10.06.1993. godine od posledice mucenja.
    70. JOVANOVIC SIMO, penzioner, iz Konjica, ulica 15. septembra, roden 27.03.1933. godine u mestu Idbar, Opština Konjic, od oca Todora, oženjen, otac dvoje dece. Pre rata vlasnik kafane i ribnjaka u Celebicima. Pre nego što je otišao u penziju, bio je predsednik Izvršnog odbora Opštine i direktor SDK. Uhapšen 09.05.1992. godine u selu Idbar i sproveden u konjicki zatvor, a odatle posle dvadeset dana u logor Celebici. U logoru je više puta prebijan od strane Hazima Delica i Esada Landža, tako da je bio u teškom stanju. Iz hangara su ga sredinom juna meseca 1992. godine, izveli Hazim Delic, Esad Landžo zv. "Zenga" i nekoliko stražara i seljaka, mladih ljudi iz Idbra, iz familija Cosic, Bukvic i Subašic. Toliko su ga tukli da su logoraši koji su bili u hangaru culi njegovo zapomaganje i jauke. Prebijanje je trajalo oko 1-1,5 sat. Kada su ga vratili u hangar bio je bez svesti, krvav, sa povredama po glavi. Odmah posle toga je umro (svedoci 100/94, 178/94, 221/94-1, 221/94-2, 221/94-3/1, 221/94-6, 260/94, 380/94, 283/94, 147/95, 243/95-4, 243/95-8, 445/95-22, 454/95-19, 478/96-39, 375/97-2, 376/97-2).
    71. KILIBARDA BOGDAN, penzioner, iz živašnice, Opština Konjic, roden 24.07.1936. godine u selu Blace, Opština Konjic, od oca Mirka i majke Riste, rodene Savcic, oženjen, otac cetvoro dece. Pripadnici muslimanske vojske ubili su ga 15. juna 1992. godine u živašnici kod Konjica na raskrsnici magistralnog puta za Sarajevo. Njegov leš je naden na smetlištu u živašnici (svedok 478/96-39).
    72. KILIBARDA JELKA, rod. KULjANIN, iz Konjica, rodena 1912. godine, od oca Sime, udata, supruga Milana Kilibarde, majka cetvoro dece. Krajem aprila 1992. godine izbegla je sa porodicom iz Konjica u selo Blace. Ubijena 16. maja 1992. godine u kuci Milutina Kuljanina sa još cetiri starice koje nisu mogle pobeci ispred pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske. Njihovi leševi dugo nisu bili sahranjeni. Mesec dana kasnije izašli su radnici komunalnog preduzeca "Standard" iz Konjica predvodeni Jasnom Džumhur, predsednikom državne komisije za razmenu zarobljenika, i kod kuce Miše Kuljanina zapalili leševe.
    73. KILIBARDA MILICA rod. MILOVIC, iz Konjica, rodena 1912. godine u selu Zaborani, Opština Nevesinje, majka troje dece. Krajem aprila 1992. godine, kada su u Konjic došli pripadnici HOS-a, sa porodicom otišla u selo Blace. Ubijena u svojoj kuci 15. maja 1992. od pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske. U kuci ostala sama jer nije mogla pobeci pošto je bila potpuno slepa. Mesec dana nije sahranjena a potom je zapaljena sa ostalim ženama kod kuce Miše Kuljanina.
    74. KILIBARDA STANA, rodena CUCA, domacica, iz Blaca, Opština Konjic, rodena 1912. godine u selu Grušca, od oca Marka i majke Mare, rodena žuža, udata, majka troje dece. Suprug Gojko Kilibarda ubijen je od strana Hrvata i bacen u jamu na Ivan sedlu u Bradini 1941. godine. Bila je na Blacama i 16. juna 1992. je pokušala prebeci na srpsku stranu, medutim, uhvacena je iznad Bjelimica i zatvorena u Racici. Nakon dva dana muškarce su odvojili i pobili, a žene i decu sproveli u Konjic neprekidno ih udarajuci. Tukli su ih i u konjickom motelu, a posle ih odveli u Donje Selo, ostavili na putu pored groblja gde su i nocile. U ovom ratu ubijeni su joj zet Rajko i unuk Slobodan Kuljanin. Umrla u maju 1993. godine na Donjem selu u kuci Stanka Ceceza od posledica prebijnja i mucenja od strane hrvatsko muslimanske vojske.
    75. KILIBARDA CVIJA, rodena CECEZ, domacica, iz Blaca, Opština Konjic, rodena 21.09.1912. godine u selu Donje Selo opština Konjic, od oca Marka, udata, žena Toda Kilibarde, majka cetvoro dece, potpuno slepa. Krajem aprila 1992. godine izbegla sa porodicom iz Konjica u selo Blace. Ubijena 16. maja 1992. godine u kuci Milutina Kuljanina sa još cetiri starice koje nisu mogle pobeci ispred hrvatsko-muslimanske vojske koju su predvodili Mitke Pirkic i Zvonko Zovko. Sa ostalim ženama bila dugo nesahranjena. Mesec dana kasnije izašli su radnici komunalnog preduzeca "Standard" iz Konjica predvodeni Jasnom Džumhur clanom državne komisije za razmenu zarobljenika i zapalili leševe (svedok 478/96-39).
    76. KLIMENTA žELjKO, zvani "KELjO", privatni ugostitelj iz Konjica, ulica Maršala Tita, roden 19.02.1957. godine u Konjicu, od oca Milenka, oženjen, otac dvoje dece. Kada su pripadnici HOS-a došli u Konjic željko je pobegao u Donje Selo, gde je uhapšen 22.05.1992. godine i sa ostalim meštanima doveden u logor Celebici. željko je bio prvo u "22", odakle je na dan 31.05.1992. godine izveden, prebijen i takav ubacen u hangar "6". Sva rebra su mu bila polomljena. Pošto se nalazio u teškom stanju, prvo su ga odneli u stacionar, a zatim u "bolnicu za cetnike". Vracen je u hangar, a odatle izveden i ubijen 27. jula 1992. godine, oko 04.00-05.00 sati ujutru, kada su stražari Padalovic zvani "Lala" i Osmo Dedic došli u hangar i izveli željka napolje da bi navodno zajedno popušili cigaretu, da bi tada bio ubijen od strane Padalovica koji je pucao u željka iz poluautomatske puške (svedoci 100/94, 178/94, 221/94-3/1, 221/94-6, 236/94, 260/94, 283/94, 488/94-7, 688/94-7, 147/95, 243/95-4, 454/95-19, 872/95-19, 872/85-20, 478/96-39, 375/97-2, 376/97-2).
    77. KOPRIVICA NjEGOŠ - NjEGOSLAV, ucenik iz Bradine, Opština Konjic, roden 04.05.1974. godine u Bradini, Opština Konjic, od oca Bore, neoženjen. Ubijen 26. maja 1992. godine u Bradini od pripadnika hrvatsko muslimanske vojske. Sa njim na istom mestu ubijeni su i Veseljko živak, Zdravko živak, Tomo živak i Gojko Kuljanin. Majke su pronašle njihova tela 16. juna 1992. godine na mestu Jasen. Sakranjen u crkvenoj porti (svedoci 478/96-39, 352/97-2).
    78. KOPRIVICA SRžO, radnik, iz Bradine, Opština Konjic, roden 1949. godine u Bradini, Opština Konjic, od oca žure, oženjen, otac jednog ženskog deteta. Ubijen 27. maja 1992. u Bradini od pripadnika hrvatsko muslimanske vojske (svedok 478/96-39).
    79. KULjANIN ANA, rodena SAVCIC, domacica, iz Blaca, Opština Konjic, rodena 1908. godine u selu Blace, Opština Konjic, od oca Laze, udata, majka troje dece. Ubijena 16. maja 1992. godine od pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske u kuci Milutina Kuljanina sa još cetiri starice (svedok 478/96-39).
    80. KULjANIN BOSILjKA rod. MRKAJIC, domacica, iz Bradine, Opština Konjic, rodena 21.08.1939. u Bradini, Opština Konjic, od oca Vase i majke Ljubice, rodene žordic, supruga Stevana Kuljanina, majka troje dece. Ubili su je u Bradini 13. jula 1992 godine pripadnici muslimanske vojske koje je predvodio Brišo Škojo. Izvedena je iz škole gde su bile zatvorene žene i deca iz Bradine je prvo silovana od strane muslimana Brišo Škoja, na putu izmedu sela Stojkovici i Gobelovina, nakon cega je zaklao (svedoci 412/94-26, 412/94-28, 412/94-29, 478/96-39, 541/96-2).
    81. KULjANIN VOJISLAV, zemljoradnik, iz Blaca, Opština Konjic, roden 05.01.1942. godine u selu Blace, Opština Konjic, od oca Stojana i majke Milice, rodene Milovic, oženjen, otac troje dece. Ubijen u Racici 18. juna 1992. godine od suseda muslimana. Sa njim je ubijen i njegov brat Milutin. Prethodno su 16. juna pokušali da se probiju na Srpsku teritoriju. Bili su uhvaceni i zatvoreni u Racici, gde su ih držali dva dana. Treceg dana žene koje su bile zatvorene sa njima su sproveli u Konjic, a muškarce odveli u nepoznatom pravcu i pobili. U grupi zarobljenih Srba bio je i njegov brat Milutin. Sina Miroslava su mu ubili muslimani 18 dana pre njihova hapšenja (svedok 478/96-39).
    82. KULjANIN GOJKO, radnik, iz Bradine, Opština Konjic, roden 1962. u selu Bradina, Opština Konjic, od oca Draga i majke Ljubice, rodene Vulic, oženjen, otac dvoje dece. Ubijen 26. maja 1992. godine u Bradini od pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske. Sa njim na istom mestu ubijeni su i Tomo živak, Zdravko živak, Veseljko živak i decak Njegoslav Koprivica. Njihovi leševi u fazi raspadanja su pronadeni 16. juna na dva kilometra udaljenosti od Bradine, prema Lisini. Sahranjen u crkvenoj porti (svedoci 234/95-3, 478/96-39, 352/97-2).
    83. KULjANIN GORAN, radnik, iz Bradine, Opština Konjic, roden 28.05.1966. godine u Bradini, Opština Konjic, od oca Branislava (Branka) i majke Bore, rodene Vukovic, neoženjen. Ubijen 26. maja 1992. godine pred svojom kucom u Bradini. Ubili ga pripadnici hrvatsko muslimanske vojske koji su tada zauzeli Bradinu. Kucu su mu kasnije zapalili (svedoci 412/94-21, 234/95-3, 872/95-19 i 478/96-39).
    84. KULjANIN DANICA, rodena CUCA, domacica, iz Konjica, rodena 1910. godine u selu Grušca, Opština Konjic, od oca Spasoja, udata, majka petoro dece. živela u Donjem Selu sa sinom. Pocetkom rata izbegla na Blace. Ubijena 16.maja 1992. godine u kuci Milutina Kuljanina sa još cetiri starice. Pokolj su izvršili pripadnici hrvatsko-muslimanske vojske na celu sa Mitketom Pirkicem i Zovkom Zvonkom (svedok 478/96-39).
    85. KULjANIN DRAGO, penzioner, iz Bradine, Opština Konjic, roden 28.01.1924. godine u Bradini, Opština Konjic, od oca Sima, oženjen, otac dva sina. Ubijen 26. maja 1992. godine od pripadnika hrvatsko muslimanske vojske. Poteran u koloni Srba iz Bradine, prema tunelu. Udarali su ga, pa je on pao, nakon cega su nastavili da ga tuku. On se podigao i nastavio da se krece u koloni, ali je vec nakon 200 metara ponovo pao, a hrvatsko-muslimanski vojnici su prišli i pretukli ga. Podlegao je povredama i ostao da leži na putu. Istog dana ubijena su i njegova dva sina Gojko i Milenko (svedoci 478/96-40, 234/95-3 i 478/96-39).
    86. KULjANIN DRAGOSLAV zvani "GAGO", radnik, iz Bradine, Opština Konjic, roden u Bradini, Opština Konjic 29.07.1969. godine, od oca Vase i majke Vasilije, rodene Šaran. Posle zauzimanja Bradine od strane hrvatsko muslimanske vojske 26. maja 1992 godine pokušao da prebegne na srpsku teritoriju ali je uhvacen 27. maja u Stojkovicima. Iako vezan, uspeo je da pobegne u Bradinu, posle cega se o njemu ništa ne zna. Na osnovu izjava nekih svedoka ubijen je u Kreševu u junu 1992. godine (svedok 478/96-39).
    87. KULjANIN ZORAN, elektromehanicar, iz Donjeg Sela, Opština Konjic, roden 04.07.1955. godine u Donjem Selu, Opština Konjic, od oca Todora i majke Luce, oženjen, otac dvoje dece. Ubijen 19.04.1993. godine na Repovici (brdo Breber). Ubili su ga muslimanski vojnici i mudžahedini u prisustvu dr Safeta Cibe predsednika Opštine. Konjic i dvojica hodža koji su pre ubistva klanjali podnevnu molitvu (svedoci 243/95-6, 318/95, 478/96-39, 393/97-2).
    88. KULjANIN JOKA, domacica, iz Donjeg Sela, Opština Konjic, rodena 22.08.1944. godine u selu Brdani, Opština Konjic, od oca Vase i majke Ilinke, rodene Kuljanin, udata, majka troje djece. Utopila se u Neretvi 21.09.1993. godine prilikom pokušaja bekstva ispred muslimanske vojske na srpsku teritoriju (svedok 478/96-39).
    89. KULjANIN MILAN, penzioner, iz Bradine, Opština Konjic, roden 13.02.1908. godine u Bradini, Opština Konjic, od oca Blagoja, oženjen, otac cetvoro dece. Najstariji stanovnik u Bradini. Uhapšen 12. jula 1992. godine sa preostalim Srbima koji su ostali u Bradini. Bio je zatvoren u zgradi osnovne škole. Iste veceri su ga pretukle komšije muslimani iz Repovaca. Odvežen je u Konjic, gde je umro posle pet dana (svedoci 221/94-4/1, 260/94, 380/94, 478/96-39).
    90. KULjANIN MILENKO, radnik, iz Bradine, Opština Konjic, roden 09.09.1967. godine u Bradini, Opština Konjic, od oca Drage i majke Ljubice, rodene Vulic, neoženjen. Ubijen 26. maja 1992. pred svojom kucom od pripadnika hrvatsko muslimanske vojske. Braneci svoju kucu ubio je ustašu Gorana Stanica koji je ucestvovao u ubijanju Srba i paljenju kuca u Bradini (svedoci 872/95-19, 478/96-40).
    91. KULjANIN MILOVAN - MIŠO, zemljoradnik, iz Blaca, Opština Konjic, roden 1937. godine u selu Blace, Opština Konjic, od oca Svetka i majke Doste, rodene Savcic, oženjen, otac dvoje dece. Pripadnici hrvatsko-muslimanske vojske 15. maja su zauzeli selo Blace, kuce zapalili, a stanovništvo je izbegao u kanjon reke Rakitnice. Preostalih 12 Srba iz Blaca pokušalo je 16. juna 1992. godine da izbegne na srpsku teritoriju. Istog dana uhvatili su ih pripadnici hrvatsko-muslimanske vojske i zatvorili u Racicu. Milovan je uspeo da pobegne iz zatvora u Racici, ali dalja njegova sudbina je nepoznata. U grupi zarobljenih Srba bio je i Milovanov sin Radoslav, a drugi sin Ranko bio je zatvoren u logoru Musala u Konjicu.
    92. KULjANIN MILORAD, radnik, iz Bradine, roden 08.10.1966. godine u Bradini, od oca Radmila (Radivoja) i majke Zagorke, rodene Samoukovic, neoženjen. Uhapšen 26.05.1992. godine u svom selu i sproveden u logor Celebici. Ubijen je 25. ili 26. jula kada su ga izveli stražari Esad Macic, zv. "Makaron" i Enid Špago, zv. "Kravar". Ispitivali su ga o tome ko je bio s njim u rezervi u Mostaru, pa pošto nije hteo da kaže naterali su ga da legne u baru od mokrace. Kada se pokvasio, naredili su mu da ustane i opet su mu postavljali pitanja na koja on nije hteo da odgovori. Tada je "Makaron", sa rastojanja od oko 10-15 metara, pucao iz puške u njega tri puta i pogodio ga u predelu vrata i lica, tako da mu je prsla lobanja i mozak se rasuo. Sahranjen u dvorištu crkve (svedoci 100/94, 221/94-3/1, 221/94-6, 260/94, 283/94, 412/94, 688/94-7, 234/95-11, 243/95-4, 243/95-8, 274/95, 872/95-19, 70/96, 478/96-39, 352/97-2, 361/97-2).
    93. KULjANIN MILORAD - MILE, penzioner, iz Bradine, Opština Konjic, roden 1924. godine u Bradini, od oca Mijata i majke Joke, oženjen, otac dve kceri. Kada su pripadnici hrvatsko-muslimanske vojske 26. maja 1992. godine zauzeli Bradinu Milorada su sa ostalim Srbima sproveli u logor Celebici, gde je bio pretucen. Posle deset dana je otpušten iz logora i proteran u Donje Selo gde je ubrzo, od posledica mucenja, umro (svedok 361/97-2).
    94. KULjANIN MILORAD, penzioner, iz Bradine, Opština Konjic, roden 26.07.1925. godine u Bradini, Opština Konjic, od oca Paje i majke Joke, oženjen, otac cetvoro dece. Ubijen 27. maja 1992. pred svojom kucom, kao civil, od pripadnika hrvatsko muslimanske vojske koja je tog dana zauzela Bradinu. Ubili su ga zato što se pobunio protiv pljacke kola i ostale srpske imovine (svedok 478/96-39).
    95. KULjANIN MILUTIN, radnik, iz Blaca, Opština Konjic, roden 02.10.1929. (1944.) godine na Blacama, od oca Stojana i majke Milice, rodene Milovic, oženjen, otac petoro dece. Ubijen u Racici 18. juna 1992. godine od suseda muslimana, pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske iz Bjelanica. Sa njim je ubijen i njegov sin Slobodan. Milutin je sa preostalih 12 Srba iz Blaca pokušao 16. juna 1992. godine da izbegne na srpsku teritoriju. Uhvatili su ga i zatvorili u Racicu, gde su ih držali tri dana. Treceg dana žene su sproveli u Konjic, a muškarce odveli i pobili. U grupi zarobljenih Srba bio je i Milutinov brat Vojislav cijeg su sina Miroslava muslimani ubili 18 dana pre njihova hapšenja. U ubistvu ove grupe Srba ucestvovali su Redžo Balic, iz Bala i Zoran Karlovic (svedok 478/96-39).
    96. KULjANIN MIROSLAV, iz Blaca, Opština Konjic, roden 23.03.1975. godine u selu Blace, Opština Konjic, od oca Voje i majke Cvije, rodene Bjelica. Ubijen 1. juna 1992. godine od muslimana komšija pripadnika hrvatsko muslimanske vojske. Miroslav je ubijen kod svoje kuce, na mestu Lisac, dok je cuvao stoku. Dugo je ležao mrtav iznad sela jer muslimani nisu dali da se prenese do groblja. Prva je došla majka Cvija koja je gledala kako ga ubijaju. Sa mužem ga je prenela do sela. Muslimani su pucnjavom ometali kopanje groba. Svi bi se razbežali a majka je ostajala sama i kopala je grob tri dana dok ga nije sahranila. Miroslavljevog oca Voju ubili su komšije muslimani petnaestak dana kasnije (svedok 478/96-39).
    97. KULjANIN NEDELjKO, ucitelj, iz Bradine, Opština Konjic, roden 1958. godine, od oca Vase i majke Ande, rodene Zelenovic, otac dvoje maloletne dece, ranjen u nogu 25. maja 1992. godine prilikom napada muslimansko-hrvatskih snaga na Bradinu. Lekar koji ga je pregledao konstatovao je da je neophodno bolnicko lecenje. Prebacili su ga u kucu roditelja gde mu se stanje pogoršalo, a narednog dana 26. maja, kada su Hrvati i muslimani osvojili Bradinu, sakupili su svo zateceno srpsko stanovništvo, pa kako Nedeljko nije mogao da hoda izneli su ga iz podruma. Kada su vojnici videli da je Nedeljko ranjen, pitali su Nedeljkovog oca, svedoka 478/96-40, da li hoce da ubiju njega ili sina, pa kada im je svedok odgovorio "mi nismo krivi, a ako treba nekog da ubijete ubijte mene", rekli su mu "necemo ubiti tebe, vec njega". Ubrzo posle toga na 10m od svojih ulaznih vrata otac je video Nedeljkov leš, koga su u meduvremenu ubili, i poceo je da kuka, zbog cega su ga vojnici tukli. Otac mu je oteran u logor a majka i supruga nocu su sakrile njegov leš, držale ga do zore u podrumu i krišom ga sahranile u bašti pored kuce (svedoci 412/94-21, 234/95-3, 872/95-19 i 478/96-39).
    98. KULjANIN PERO, radnik, iz Bradine, Opština Konjic, roden 16.03.1965. godine u Bradini, Opština Konjic, od oca Relje i majke Joke, rodene Vulic, oženjen. U vreme njegovog ubistva žena mu je bila trudna i posle je rodila kcerku. Ubijen 26. maja 1992. godine od pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske u Bradini. Leš je naden tek osamnaest dana nakon ubistva. Brat Radenko mu je ubijen prilikom napada na Bradinu (svedoci 234/95-3 i 478/96-39).
    99. KULjANIN PETKO, radnik, iz Hadžica, roden 1930. godine u Bradini, Opština Konjic, od oca Maksima i majke žurde, rodene Mrkajic, oženjen, otac jednog deteta. Pre rata radio u Remontnom zavodu u Hadžicima. Na pocetku rata izbegao u Bradinu i tu bio do pada Bradine 26. maja 1992. godine. Pokušao da prede na srpsku teritoriju i gubi mu se svaki trag. Navodno ubijen kod Kreševa.
    100. KULjANIN PREDRAG zvani "MACAK", metalostrugar, iz Donjeg Sela, Opština Konjic, roden 29.09.1964. u Donjem Selu, Opština Konjic, od oca Nedeljka i majke Mare, rodene žordic, neoženjen. Uhapšen 22. maja 1992. godine kod svoje kuce kada su pripadnici hrvatsko-muslimanske vojske zauzeli njegovo selo. Sproveden je u logor u Musalu u Konjicu, gde je ranjen 15. juna iste godine od granate ispaljene sa muslimanske strane. Umro na putu za bolnicu. Sahranjen u Donjem Selu. Tom prilikom je teško ranjen i njegov otac Nedo (dokaz: 221/94-14, 440/94-2, 454/95-17, 454/95-18, 496/95, 478/96-39, 434/97-1).
    101. KULjANIN RADENKO, profesor, iz Bradine, Opština Konjic, roden 22.03.1959. godine u Bradini, Opština Konjic, od oca Relje i majke Joke, rodene Vulic, neoženjen. Ubijen 26. maja 1992. godine u Bradini od pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske koja je tada zauzela Bradinu. Posle je jedan od hrvatskih vojnika cinicno rekao njegovoj rodbini: "Eno vam profesora, ostao je u potoku". Nekoliko dana kasnije pronaden je njegov leš. Našla ga je majka koja ga je sama sahranila. (svedoci 234/95-3 i 478/96-39).
    102. KULjANIN RADOSLAV, ucenik iz Blaca, Opština Konjic, roden 20.01.1975. godine u selu Blace, Opština Konjic, od oca Milovana i majke Joke. Ubijen 18. juna 1992. godine u Racici od komšija muslimana pripadnika muslimanske vojske. Pripadnici hrvatsko-muslimanske vojske 15. maja 1992. godine zauzeli su selo Blace, kuce zapalili, a narod je izbegao u kanjon reke Rakitnice. U grupi zarobljenih Srba koji su 16. juna pokušali da predu na srpsku stranu bio je i Radoslav. U njegovom ubistvu su ucestvovali Redžo Balic iz Bala i Zoran Karlovic.
    103. KULjANIN RAJKO, zemljoradnik, iz Blaca, Opština Konjic, roden 31.07.1935. godine u selu Blace, Opština Konjic, od oca Perka i majke Ane, rodene Savcic, oženjen, otac petoro dece. Ubijen u Racici 18. juna 1992. godine od suseda muslimana pripadnika muslimanske vojske. Sa njim je ubijen i njegov sin Slobodan. Oni su sa preostalih 12 Srba iz Blaca pokušali 16. juna 1992. godine da predu na srpsku teritoriju. Svi Srbi su uhvaceni i zatvoreni u Racici. Posle dva dana muškarace su odveli i pobili. U grupi zarobljenih Srba bio je i Rajkov sin Slobodan. U ubistvu ove grupe ucestvovali su Redžo Balic iz Bala i Zoran Karlovic.
    104. KULjANIN RATOMIR, penzioner, iz Bradine, Opština Konjic, roden 1914. u Bradini, od oca žure i majke Stane, rodene Vujicic, oženjen, otac petoro dece. Ubili su ga pripadnici hrvatsko-muslimanske vojske 26. maja 1992. u njegovoj kuci u Bradini koju su kasnije zapalili. Njegov leš je pronaden ugljenisan (svedoci 412/94-22, 234/95-3 i 478/96-39).
    105. KULjANIN SLOBODAN, elektromehanicar, iz Bradine, Opština Konjic, roden 10.02.1960. godine u Bradini, Opština Konjic, od oca Maksima i majke Stane, rodene Dragic, oženjen, otac dvoje maloletne dece. Ubijen 26. maja 1992. godine kod svoje kuce, u zaseoku Suljina Strana u Bradini, od pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske (svedoci 872/95-19, 478/96-39).
    106. KULjANIN SLOBODAN, ucenik, iz Blaca, Opština Konjic, roden 08.06.1974. godine u selu Blace, Opština Konjic, od oca Rajka i majke Fimije, rodene Kilibarda, neoženjen. Slobodan je 16. maja 1992. godine sa grupom od 112 Srba bio krenuo ka Kalinoviku, u pravcu srpske teritorije. Sa pola puta vratilo se njih deset, medu kojima su bili Slobodan i njegov brat Mile. Vratili se da vide šta je sa roditeljima koji su ostali na Blacama. Selo je vec bilo spaljeno a stanovništvo izbeglo u Rakitnicu. Povremeno su dolazili u selo. Tu se jedno vreme krio sa roditeljima, komšijama i rodacima, do 16. juna, kada je sa 12 Srba krenuo u pravcu Kalinovika. Medutim istog dana su vraceni i zatvoreni u Racicu, gde su bili do 18. juna kada su muškarci odvedeni u nepoznatom pravcu i pobijeni.
    107. KULjANIN SRETKO, zvani BEKO, radnik, iz Bradine, Opština Konjic, roden 1960. u Bradini, Opština Konjic, od oca Rade i majke Dušanke, rodene Cecez, oženjen. Sin jedinac mu je roden dva meseca posle njegovog ubistva. Sretko je ubijen 26. maja 1992. godine od strane pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske na Bratisavu iznad Bradine. Bio uhapšen kada je pošao u ambulantu da izvadi zub. Sutradan su mu odsekli glavu i odneli je u Konjic, nosili je po Konjicu, nabijali na kolac i šutirali. Istog dana kada je poginuo uhapšene su mu majka, sestra i supruga i odvedene u Konjic u logor Musalu (svedoci 104/96, 541/96-2 i 478/96-39).
    108. KULjANIN STANKO, radnik, iz Bradine, Opština Konjic, roden 09.04.1949. godine u Bradini, Opština Konjic, od oca Jova i majke Save, oženjen, nije imao dece, invalid - bio je potpuno gluvonem. U julu 1992. godine proteran u Donje Selo koje je tada bilo pod kontrolom hrvatsko-muslimanskih snaga i tamo je živeo kao izbeglica. Za vreme sukoba Hrvata i muslimana u konjickoj opštini u aprilu (ili junu) 1993. godine ubili su ga pripadnici muslimanske vojske, medu kojima je bilo i mudžahedina iz arapskih zemalja. Bio je medu retkim Srbima koji su ostali u tom selu (dokaz: 478/96-39, 434/97-1).
    109. KULjANIN TIHOMIR zvani "TICO", stolar, iz Donjeg Sela, Opština Konjic, roden 25.07.1965. godine u Donjem Selu, Opština Konjic, od oca Janka i majke Joke, rodene Šaran, neoženjen. Uhapšen 22. maja 1992. godine kod svoje kuce kada su pripadnici hrvatsko muslimanske vojske zauzeli njegovo selo. Sproveden je logor u sportskoj dvorani Musala u Konjicu, u kojoj je poginuo 15. juna iste godine od granate ispaljene sa muslimanskih položaja. Sahranjen u Donjem Selu (svedoci 221/94-14, 440/94-2, 454/95-17, 454/95-18, 496/95, 478/96-39).
    110. KUREŠ BOGDAN, penzioner, iz Bradine, Opština Konjic, roden 15.01.1923. godine u Bileci, od oca Tome, oženjen, otac dvoje dece. Ubijen 27. maja 1992. od pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske ispod kuce Duška Mrkajica. Prema izjavama svedoka ubio ga je placenik zvani "Švabo" koji je sa jednom ženom iz "zelenih beretki "palio srpske kuce u Bradini (svedok 478/96-39).
    111. LIJESKIC NOVAK, zvani GIGO, penzioner, iz Konjica, Ul. 10. hercegovacke brigade, roden 04.04.1930. godine u Užicu, od oca Branislava, oženjen, otac dvoje dece. Uhapšen 6. maja 1992. godine u svom stanu u Konjicu od pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske. Ubijen 7. maja i bacen u Jablanicko jezero zajedno sa Slavkom Sušom. Cetiri dana kasnije voda je izbacila njihova tela ispod viseceg mosta u Ostrošcu. Sahranjen na pravoslavnom groblju u Ostrošcu (svedoci 478/96-39, 58/97).
    112. LOJPUR VUCKO, penzioner, iz Vrdolja, Opština Konjic, roden 20.02.1924. godine u selu Vrdolje, Opština Konjic, od oca Lazara, oženjen, otac troje dece. Ubili su ga 01.09.1992. godine muslimani, pripadnici muslimanske vojske koje je predvodio Mitke Avde Pirkica iz Konjica. Pošto su ga pretukli u njegovoj kuci, ostavili su ga teško povredenog i zakljucali, pa je umro nakon dva sata. Sutradan, u vreme njegove sahrane kuca mu je opljackana, a stoka oterana (svedok 332/96-4 478/96-39).
    113. LOJPUR žURO, penzioner, iz sela Džepi (Vrdolje), Opština Konjic, roden 1924. godine u selu Džepi, od oca Koja, oženjen, otac troje dece. Ubili su ga muslimani 13. (15.) septembra 1992. godine kod njegove kuce (svedok 478/96-39).
    114. LOJPUR JANjA, rodena GOLUBOVIC, domacica, iz sela Džepi, Opština Konjic, rodena 1941. u selu Blace, od oca Mirka, udata, majka dvoje dece. živela u Konjicu odakle je izbegla u maju 1992 godine. Ubijena 13. (15.) septembra 1992. godine na Vrdolju, kada i žuro Lojpur (svedok 478/96-39).
    115. MAGAZIN žORžO (žURO), penzioner, iz Varda, Opština Konjic, roden 27.08.1927. godine u selu Džepi, Opština Konjic, od oca Trifka, oženjen, otac trojice sinova, ratni invalid. Ubijen 2. maja 1992. godine pred Srpskom pravoslavnom crkvom u Konjicu. Ubio ga komšija musliman Nezir Comaga dok je žordo popravljao porušenu ogradu oko crkve koju su noc ranije porušili muslimanski fundamentalisti, a crkvu oskrnavili. To je bio prvi ubijeni Srbin u konjickoj opštini (svedok 478/96-39).
    116. MAGAZIN JANjA, domacica, iz Zagorice, rodena 1925. godine. Ubijena 10. januara 1994. godine u Konjicu kod železnicke stanice. Sa njom je ubijena Cvija Serdar. Prvo su opljackane, pa ubijene. Dugo nisu bile sahranjene.
    117. MAGAZIN JELICA, rodena žUžA, domacica, iz živašnice, Opština Konjic, supruga Pante Magazina, rodena 04.01.1936. godine u selu Ostrožac, opština Jablanica, od oca Luke, majka dvojice sinova. Ubijena sa suprugom Pantom 1. jula 1992. godine. Nadeni su mrtvi na smetlištu u živašnici. Sinovi su im tada bili u logoru u Celebicima (svedok 478/96-39).
    118. MAGAZIN MLADENKA, iz sela Džepi, Opština Konjic, rodena 16.08.1968. godine u Džepima, Opština Konjic, od oca Nede. Ubijena nocu 7. maja 1992. godine na Zagoricama od pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske, iz mitraljeza sa brda Gradine, kada su pripadnici hrvatsko-muslimanske vojske pod komandom Zvonka Zovka zauzimale vojni objekat Ljuta (332/96-4).
    119. MAGAZIN NIKOLA, zvani ŠAKO, penzioner, iz sela Džepi, Opština Konjic, roden 1937. u selu Džepi, od oca Obrena, oženjen, otac troje dece. Odveden krajem maja 1992. iz kolibe Hrvata Zvonka Tipurica, na planini Radobolja, u nepoznatom pravcu i ubijen. Tipuric je kasnije pricao da je u vreme Nikolinog nestanka na planini video Islama Duvnjaka, muslimana iz sela Džepi, Nikolinog prvog komšiju (svedok 478/96-39).
    120. MAGAZIN PANTO, vozac, iz sela živašnica, Opština Konjic, roden 14.10.1939. godine u selu Džepi, Opština Konjic, od oca Dušana, oženjen, otac dvojice sinova. Ubijen sa suprugom Jelicom nocu 1. jula 1992. nedaleko od svoje kuce u živašnici, u potoku prema Džepima. Sumnja se da ih je ubio Ramo Macic, muslimanski ekstremista i pripadnik muslimanske vojske tzv. Armije Bosne i Hercegovine (svedok 332/96-4 i 478/96-39).
    121. MANIGODA NIKOLA, penzioner, iz Donjeg Gradca, Opština Konjic, roden 15.01.1934. godine u selu Dobrigošce, Opština Jablanica, od oca Trifka, oženjen. Ubijen 26. januara 1993. godine kod svoje kuce u Gradcu. Ubile su ga komšije muslimani, pripadnici muslimanske vojske, dok je cuvao stoku. Ubijen s leda, ceo šaržer iz automata ispaljen je u njega. Iza Nikole ostalo sedmoro dece: dva sina i pet kceri (svedok 478/96-39).
    122. MILINKOVIC RADMILO - RADE, roden 1957. godine u selu Lipik, Opština Gacko, od oca Miloša, uhvacen 14. maja 1992. godine prilikom napada hrvatsko-muslimanske vojske na srpsko selo Borci, zlostavljan i mucen, a potom ubijen. Razmenjen je 20. maja 1992. godine. Polomljen mu je nos i ruke, a na telu su bili vidljivi tragovi mucenja od uboda nožem i paljenja opušaka cigareta po stomaku i licu (434/97-1).
    123. MILOŠEVIC žELjKO, elektricar, iz sela živinice (Ovcari), Opština Konjic, roden 1962. godine u selu Džepi, Opština Konjic, od oca Milana i majke Sofije, neoženjen. Na pocetku rata, u maju 1992. godine, izbegao iz živinica u Bradinu i tu ostao do 26.05.1992. godine kada je muslimanska vojska zauzela Bradinu. Sa grupom Srba pokušao da prebegne na Srpsku teritoriju. Uhapšen 30. maja u selu Ljuta kod Kalinovika i doveden u logor u Celebicima. Teretili su ga da je navodno imao snajper, pa su ga nazvali "Snajperista". Ubacili su ga u tunel "9". Tri-cetiri dana, na svaka dva sata, izvodili su ga i tukli Hazim Delic i Esad Landžo pod optužbom da je snajperista. Pošto je televizijska ekipa iz neke muslimanske zemlje, koja je bila u poseti logoru završila snimanje, u toku noci, oko 01.00 casa, željko je prozvan da izade napolje. Izveo ga je Delic. Ubijen je ispred ulaza u "tunel" batinanjem. Logoraši su narednog jutra videli telo Miloševica i primetili su da mu je glava bila razmrskana i da je u predelu bubrega bio potpuno plav (svedoci 148/95, 488/94-7, 221/94-5, 488/94-5, 380/94, 488/94-4, 100/94, 478/96-39, 265/97-2).
    124. MILOŠEVIC NEDELjKO - NEžO, penzioner, iz Konjica, sa stanom u ulici 10 Hercegovacke brigade, roden 12.02.1923. godine u selu Džepi, Opština Konjic, od oca Dušana, oženjen, otac dvoje dece. Uhapšen 20.06.1992. godine od strane komšija, pripadnika muslimanske vojske, i doveden u logor Celebici. U logoru je smešten u "9". Umro je od posledica batinanja ubrozo po dovodenju u logor (svedok 380/94, 236/94, 243/95-12, 100/94, 243/95-8, 221/94-6, 260/94, 221/94-1, 509/94-5, 283/94, 178/94, 454/95-19 i 478/96-39).
    125. MILUTINOVIC PERO, penzioner, iz Stojkovica, Opština Konjic, roden 14.09.1907. godine u Stojkovicima, Opština Konjic, od oca Luke, koga su u Drugom svetskom ratu ubile ustaše, oženjen, otac dvoje dece. Za vreme sukoba Hrvata i muslimana pobegao u Donje Selo kod sina i kcerke. Ubijen 10. juna 1993. godine u Donjem Selu u kuci zeta žure Ceceza. Sa njim je ubijen i gluvonemi Stanko Kuljanin koji je takode bio izbegao iz Bradine. Ubili su ih pripadnici muslimanske vojske (Zukine jedinice) u Donjem Selu, gde više nije bilo Srba izuzev nekoliko staraca koji nisu mogli pobeci na srpsku teritoriju (svedoci 478/96-39, 393/97-2).
    126. MILjANIC GOJKO, penzioner, iz Bradine, roden 24.05.1931. godine u Bradini, Opština Konjic, od oca Save i majke Milice, rodene Kuljanin, oženjen, otac troje dece. Ubijen je u logoru Celebici 27. maja 1992. godine, kada su svi zatvorenici dovedeni iz Bradine prebijani više sati. Teško povreden je ubacen u hangar sa ostalima. Stavili su ga na neki sanduk u hangaru "šestica". Logoraši nisu smeli da mu pruže pomoc. Stalno je bio u komi i umro je posle tri dana, 30.05.1992. godine, na rukama svoga sina Sava. Leš su izneli iz hangara tek nakon dva dana (svedoci 100/94, 236/94, 260/94, 607/94, 148/95, 234/95-12, 243/95-4, 243/95-6, 274/95, 872/95-18, 478/96-39, 264/97-2, 434/97-1, 352/97-2).
    127. MRKAJIC VOJISLAV, penzioner, iz Bradine, Opština Konjic, roden 19.12.1927. godine u Bradini, Opština Konjic, od oca Spase i majke Stane, rodene Gligorevic, oženjen, otac dve kceri. Uhapšen 12. jula 1992. godine u Bradini od strane pripadnika muslimanske vojske, nakon cega je sproveden u MUP u Konjicu. U zatvoru je pretucen, a posle je prebacen u logor Musalu. Nakon 25 dana pušten je iz logora, ali je od posledica mucenja umro na putu za selo Zagorice (svedok 478/96-39).
    128. MRKAJIC ZORAN, radnik, iz Bradine, Opština Konjic, roden 18.11.1957. godine u Bradini, Opština Konjic, od oca Mirka i majke Radmile, rodene Draganic, neoženjen. Prilikom napada hrvatsko-muslimanske vojske na Bradinu 26. maja 1992. bio je teško ranjen i umro je sutradan jer mu se nije mogla pružiti adekvatna lekarska pomoc. Otac Mirko je ubijen istoga dana, a brat Vaso oteran u logor u Celebice (svedoci 234/95-3 i 478/96-39).
    129. MRKAJIC ILIJA, penzionisani železnicarski radnik, iz Bradine, roden 17.07.1933. godine u Bradini, od oca Mirka, oženjen, otac dvoje dece. Srcani bolesnik. Imao je moždani udar i šecernu bolest. U logoru Celebici je prebijan tako da se jedva kretao. Boravio je u "bolnici za cetnike". Umro je od posledica prebijanja (svedoci 630/94-1, 148/95, 100/94, 380/94 i 478/96-39, 361/97-2).
    130. MRKAJIC MIRKO, zvani "KNEZ", radnik, iz Bradine, Opština Konjic, roden 11.03.1930. (1933.) godine u Bradini, od oca Vase i majke Ljubice, rodene žordic, oženjen, otac troje dece. Ubijen za vreme napada hrvatsko-muslimske vojske na Bradinu 26. maja 1992. godine, sa Todorom i Jovom žužom, u potoku iza kuce Božidara (Branka) žuže. Dan ranije ubijen je njegov sin Zoran (svedoci 412/94-21, 234/95-3, 478/96-40 i 478/96-39).
    131. MRKAJIC PETAR, zvani "PERKO", metalostrugar, iz Konjica, roden 1941. u Bradini, opština Konjic, od oca žoka i majke Draginje, oženjen, otac dvoje dece. Za vreme napada hrvatsko muslimanske vojske na Bradinu 26. maja 1992. godine uhapšen pred svojom kucom u Bradini. Istog dana oteran u Sportsku dvoranu. Prilikom prijema u logor pretucen, nakon cega je policajac Meho, taksista iz Konjica, pucao u njega. Njegov leš je dugo bio u kanalu pored puta blizu kafane "Kalimero" (svedoci 234/95-3, 478/96-39, 514/96-12, 264/97-2).
    132. MRKAJIC PETKO zvani "PERO", privatni ugostitelj iz Bradine, vlasnik kafane "žare", roden 22.10.1928. godine u Bradini, od oca žorda, oženjen, otac dvoje dece. Posle zauzimanja Bradine pokušao da prebegne na Srpsku teritoriju, ali je na Bjelašnici bio uhvacen i prebacen u logor Celebici. U logoru je izvoden iz hangara i tucen od strane Landžo Esada, Kema, Miralema Macanovica, zv. "Maca", i jednog Šiptara. Imao je strahovitih bolova. Oko 10-15 dana je ležao nepokretan, a onda su ga prebacili u stacionar, u kome ga nisu lecili i u kome je umro oko 17. (12.) jula 1992. godine Njegov leš je iz logora morao da iznese njegov sin - svedok 540/96, koga su naterali da pri tome peva. Sahranjen u dvorištu crkve (svedoci 100/94, 221/94-1, 221/94-3/1, 221/94-6, 236/94, 260/94, 283/94, 380/94, 488/94-7, 234/95-11, 243/95-4, 274/95, 454/95, 872/95-19, 872/95-20, 478/96-39, 352/97-2, 361/97-2, 375/97-2, 376/97-2).
    133. MRKAJIC RADE, inženjer, iz Konjica, roden 1938. u Bradini, Opština Konjic, od oca Mirka, oženjen, otac dvoje dece. Ubijen 26. maja 1992. pred svojom kucom u Bradini od pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske kada je izlazio iz podruma. Bio je bez oružja (svedoci 70/96 i 478/96-39).
    134. MRKAJIC SAVO, penzioner, iz Bradine, Opština Konjic, roden 1932. godine u Bradini, Opština Konjic, od oca Spase i majke Stane, rodene Gligorevic, oženjen, otac dvoje dece. Prilikom napada hrvatsko-muslimanskih snaga na Bradinu 26. maja 1992. godine odveden u logor Celebice. Bio je strahovito pretucen i u teškom stanju prebacen u zatvorski stacionar, gde je izvesno vreme "lecen", a potom otpušten iz logora. Umro u novembru 1994. godine od posledica mucenja u logoru. Pripadnici hrvatsko- muslimanske vojske ubili su mu sina Spasu, a kcerka mu je umrla u toku rata.
    135. MRKAJIC SPASOJE, diplomirani ekonomista, iz Bradine, Opština Konjic, roden 25.08.1958. godine u Bradini, Opština Konjic, od oca Save i majke Borke, rodene Kuljanin, neoženjen. Za vreme napada hrvatsko-muslimanske vojske na Bradinu 26. maja 1992. teško ranjen u grudi u Mrkajica Bari. Naden mrtav posle 18 dana u Dubokom potoku (svedoci 478/96-39, 352/97-2).
    136. MRKAJIC ŠCEPAN - ŠCEPO, penzionisani putar, iz Bradine, roden 20.09.1929. godine u Bradini, od oca Rista i majke Savke, rodene žordic, oženjen, otac jednog deteta. Uhapšen u Bradini 26.05.1992. godine od pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske i spoveden u logor Celebice. Bio zatvoren u tuneli zvanom "9", gde je bio stalno prebijan. Od batina je izgubio razum. Njega je pred svima ubio Landžo Esad tako što ga je doveo do sredine hangara, naredio mu da klekne i da stavi ruke iza glave i tada je poceo da ga tuce kundakom i nogama sve dok nije izdahnuo. Po navodima jednog svedoka umro je 6. juna 1992. u Sportskoj dvorani Musala (svedoci 260/94, 100/94, 221/94-6 i 478/96-39, 361/97-2).
    137. NENADIC SIMO, penzioner, iz Bijele, Opština Konjic, roden 04.06.1910. godine u selu Bijela, Opština Konjic, od oca Trifka, oženjen, otac cetvoro dece. Zaklan 14. septembra 1994. godine u svojoj kuci u Bijeloj od pripadnika muslimanske vojske. Bio je težak bolesnik i ležao je nepokretan u svojoj kuci Kada je muslimaska vojska napala Bijelu 12. septembra 1994. i dva dana kasnije ušla u ovo selo u njemu je našla samo ovog nepokretnog starca i dvojicu nervnih bolesnika Srba. Simu su ubili, a drugu dvojicu odveli u logor.
    138. NENADIC MILOSAV, nervni bolesnik, iz Bijele, Opština Konjic, roden 1930. godine u selu Bijela, Opština Konjic, od oca Mladana i majke Kose, rodene Ninkovic. Uhapšen 14. septembra 1994. godine u Bijeloj kada je muslimanska vojska zauzela ovo selo. Bio u logoru u Sportskoj dvorani u Konjicu do marta 1995. godine kada je razmenjen u Sarajevu. U logoru je maltretiran. Posle izlaska smešten je u duševnu bolnicu u Sokolcu gde je umro u maju 1996. godine.
    139. NINKOVIC žARKO, penzioner, stolar, iz sela Džepi (Vrdolje), Opština Konjic, roden 1936. godine u selu Vrdolje, Opština Konjic, od oca Marka, oženjen, otac jednog deteta. Ubijen 21. avgusta 1992. godine u Vrdolju zajedno sa suprugom Zorom. Ubili su ih komšije muslimani, pripadnici muslimanske vojske. U ovom ratu ubijena su mu dva brata Radomir i Rajko i dva sina od starijeg brata Marka: Mirko i Stevo (svedoci 221/94-1, 478/96-39).
    140. NINKOVIC ZORA rodena VIDOJEVIC, domacica, iz sela Džepi (Vrdolje), Opština Konjic, rodena 28.06.1941. godine u selu Zagorice, od oca Petka, udata, supruga žarka Ninkovica, majka jednog sina, ubijena 21. avgusta 1992 na Vrdolju zajedno sa suprugom žarkom (svedoci 221/94-1, 478/96-39).
    141. NINKOVIC MIRKO, radnik, iz Donjeg Sela, Opština Konjic, roden 28.03.1957. godine u selu Vrdolje, Opština Konjic, od oca Marka i majke Mileve, oženjen, otac dvoje dece. Uhapšen 23. maja 1992. u Donjem Selu od strane hrvatsko-muslimanske vojske i sproveden u logor - Sportsku dvoranu u Konjicu. Poginuo 15. juna 1992. od granate ispaljene sa muslimanskih položaja. Mirkov stric Rajko ubijen je 20. maja 1992. u Donjem Selu, a drugi stric žarko i njegova supruga Zora ubijeni su 21.08.1992. u Vrdolju. U Sportskoj dvorani od iste granate poginuli su njegov brat Stevo i stric Radomir (dokaz: 478/96-39. 434/97-1).
    142. NINKOVIC RAJKO, radnik, bio je stražar u šumskom preduzecu ŠIP "Prenj" iz Donjeg Sela, Opština Konjic, roden 12.12.1942. godine u selu Vrdolje, Opština Konjic, od oca Marka, oženjen, otac troje dece. Ubijen 20. maja 1992. godine u Donjem Selu kod kuce Miše Kuljanina prilikom napada hrvatsko-muslimanske vojske na ovo selo. Sahranjen je tek posle devet dana. U Sportskoj dvorani ubijen mu je brat Radomir i dva bratica: Mirko i Stevo a brat žarko i snaha Zora ubijeni su 21.08.1992. u Vrdolju (svedok 478/96-39).
    143. NINKOVIC RADOMIR - RADE, radnik, iz Donjeg Sela, Opština Konjic, roden 07.10.1945. godine u selu Vrdolje Opština Konjic, od oca Marka, oženjen, otac dvoje dece. Uhapšen 23. maja 1992. u Donjem Selu od strane hrvatsko muslimanske vojske. Sproveden u logor u Sportsku dvoranu u Konjicu. Poginuo 15. juna 1992. od granate ispaljene sa muslimanskih položaja. Radomirov brat Rajko ubijen je 20. maja u Donjem Selu, a brat žarko i njegova supruga Zora ubijeni su 21.08.1992. na Vrdolju od strane komšija muslimana. Od treceg Radomirova brata Marka dva sina Mirko i Stevo ubijena su u logoru Sportskoj dvorani. (na osnovu dokaza 434/97-1 Radomir je ubijen 25.05.1992. godine u Donjem Selu, od strane pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske) (svedoci 221/94-14, 440/94-2, 454/95-17, 454/95-18, 496/95, 478/96-39).
    144. NINKOVIC STEVAN - STEVO, konobar, iz Donjeg Sela, Opština Konjic, roden 25.03.1962. godine u selu Vrdolje, Opština Konjic, od oca Marka i majke Mileve, neoženjen. Uhapšen 23. maja 1992. u Donjem Selu od strane hrvatsko-muslimanske vojske i sproveden u logor u Sportskoj dvorani u Konjicu. Poginuo 15. juna 1992. godine od granate ispaljene sa muslimanskih položaja. U sportskoj dvorani sa njim od iste granate poginuli su i njegov brat Mirko i stric Radomir. Stric Rajko mu je ubijen 20. maja u Donjem Selu a drugi stric žarko i njegova supruga Zora ubijeni su 21.08.1992. godine u Vrdolju (svedok 478/96-39).
    145. RISTIC žOKO, penzioner, iz sela Nevizdraci, Opština Konjic, roden 18.09.1926. godine u Nevizdracima, Opština Konjic, od oca Nikole, oženjen, otac cetvoro dece. Ubijen 21. aprila 1993. godine u Nevizdracima na mestu zvanom Rijeka zajedno sa suprugom Petrom. Sa njima je ubijena i Hrvatica Kata Kaleb. Ubili su ih komšije muslimani, pripadnici muslimanske vojske tzv. Armije Bosne i Hercegovine. Muslimani su im bili poceli otimati zemlju i šumu. Dva dana pre njihovog ubistva u Donjem Selu im je ubijen sin jedinac Obren, takode od strane pripadnika muslimanske vojske koje je predvodio Gagula Safet iz sela Boždarevica (svedok 478/96-39).
    146. RISTIC OBREN, radnik, iz Sarajeva, Ul Vrazova 4, roden 13.10.1957. godine u selu Nevizdraci, Opština Konjic, od oca žoke i majke Petre, rodene Babic, oženjen, otac dvoje maloletne dece. U aprilu 1992. godine, sa porodicom izbegao iz Sarajeva u Donje Selo kod tasta Pere Serdara. U maju 1992. godine uhapšen od strane hrvatsko-muslimanske vojske i sa ostalim Srbima iz Donjeg Sela odveden u logor u Sportskoj dvorani u Konjicu. Na pocetku oružanog sukoba izmedu Hrvata i muslimana 19. aprila 1993. godine zajedno sa ostalim Srbima iz Donjeg Sela poteran je od strane muslimanske vojske na Repovicu. Obrena i njegovog tasta Peru Serdara izdvojila su dvojica mudžahedina, jedan je bio iz Pakistana i studirao je u Beogradu a drugi je bio iz Irana. Obren je ubijen na brdu Breber na Repovici zajedno sa Zoranom Kuljaninom, Perom Vukosavom i Nedom Golubovicem. Dva dana nakon njegovog ubistva muslimani su u Nevizdracima ubili i njegove roditelje (svedoci 243/95-6, 318/95, 478/96-39).
    147. RISTIC PETRA rodena BABIC, domacica, iz sela Nevizdraci, Opština Konjic, rodena 20.07.1928. godine u selu Vrdolje, Opština Konjic, od oca Steve, udata, majka cetvoro dece. Ubijena 21. aprila 1993. godine u Nevizdracima na mestu Rijeka zajedno sa suprugom žokom. Sa njima je ubijena i Hrvatica Kata Kaleb. Ubijeni su od strane komšija muslimana - pripadnika muslimanske vojske (svedok 478/96-39).
    148. SAMARDžIC žURžA rodena GOJKOVIC, domacica, iz Sitnika, Opština Konjic, rodena 1930. godine u Sitniku, Opština Konjic. Ubijena 15. juna 1992. godine u Sitniku od strane pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske.
    149. SAMOUKOVIC BOŠKO, penzionisani železnicki radnik, iz Bradine, roden 31.12.1933. godine u Bradini, od oca Nedeljka, oženjen, otac troje dece. Uhapšen 27.05.1992. godine i sproveden u logor Celebici. Ubijen je 15. jula 1992. godine od strane Esada Landža, pred svim zatvorenicima u hangaru, medu kojima su bili i njegova dva sina i brat. Landžo ga je udarao daskom, koja je bila istesana i sužena s jedne strane, tako da je mogla da se uhvati sa dve ruke. Udarao ga je više puta i ivicom po stomaku, slabinama i drugim delovima tela. Tukli su ga i Delic i Kemo. Kada je pao, izneli su ga i umro je na putu do "stacionara" (svedoci 100/94, 221/94-1, 221/94-6, 236/94, 260/94, 283/94, 380/94, 488/94-7, 148/95, 243/95-4, 86/95-1, 243/95-8, 454/95-19, 872/95-20, 478/96-39, 352/97-2).
    150. SERDAR CVIJA, domacica, iz sela Gradac, Opština Konjic, rodena 1930 godine. Ubijena 10. januara 1994. godine u Konjicu u blizini železnicke stanice zajedno sa prijom Janjom Magazin kada su pokušale da prebegnu na srpsku teritoriju. Ubili su ih muslimani, pošto su ih opljackali. Ostale dugo nesahranjene.
    151. SIMOVIC MILIVOJE, zastavnik JNA, roden 1952. u Raškoj, od oca Jovana, oženjen, otac dvoje dece. Kada su pripadnici hrvatsko muslimanske vojske 5. maja 1992. godine napali vojni objekat "Ljuta" u Konjicu Simovic je bio teško ranjen. Šef konjicke policije Jasmin Guska koji je rukovodio napadom nije dozvolio da mu se ukaže lekarska pomoc, pa je 8 casova nakon ranjavanja umro. Zastavnik Simovic bio je na službi u Konjicu od 1982. godine (svedoci 58/97-1, 175/97-3).
    152. SUŠA SLAVKO, milicioner u penziji, iz Konjica, Ul 10. hercegovacke brigade, roden 01.03.1930. godine u selu Zijemlja, Opština Mostar, od oca Šcepana, oženjen, otac dvoje dece. Uhapšen nocu 6. maja 1992. godine od pripadnika hrvatsko-muslimanske policije koji su iznenada upali u njegoc stan i odveli ga. Stan mu nisu pretresali, niti su kazali razlog zbog cega ga hapse. Posle su lansirali pricu da je posedovao radio stanicu. Iste veceri uhapšen je i njegov pašenog Novak Lijeskic. U toku noci odvedeni su prema Ostrošcu i ubijeni sutradan 7. maja u Mrakovu, na desnoj obali Jablanickog jezera, a potom baceni u Jablanicko jezero. Pronašli ih Srbi iz Ostrošca i sahranili na srpskom groblju u Ostrošcu (svedoci 478/96-39, 58/97-1).
    153. TOVARIŠIC SPASO, penzioner, iz mesta Polje Bijela, Opština Konjic, roden 1911. godine u selu Cagare, Opština Konjic, od oca Nikole, oženjen, otac troje dece. Sam sa suprugom živio u selu Cagare koje je od pocetka rata bilo pod kontrolom muslimanske vojske. Na pocetku oružanog sukoba izmedu Hrvata i muslimana 20.04.1993. godine pokušao da prebegne na srpsku stranu, naišao na minsko polje i teško ranjen od cega je istog dana umro. Njegova supruga Stana je poginula u novembru 1992. godine od granate.
    154. TOVARIŠIC STANA, rodena SARIC, domacica, iz mesta Polje Bijela, Opština Konjic, rodena 1911. godine u selu Borci, udata, majka troje dece. Sa suprugom Spasom živela sama u selu Cagare od pocetka rata koje je bilo pod muslimanskom kontrolom. Umrla 28.11.1992. godine od posledica ranjavanja od granate. Nije utvrdeno sa cijih položaja je pala granata. Dok su bili u ovom zaseoku više puta su maltretirani od strane muslimanske vojske.
    155. TODOROVIC OBREN, penzioner, iz Celebica, Opština Konjic, roden 1912. godine u Celebicima, Opština Konjic, oženjen, otac jednog sina. Od pocetka rata ostao kod svoje kuce lojalan hrvatsko-muslimanskoj vlasti. Muslimani komšije su ga pretukli u junu 1992. godine. Umro 1994. godine od posledica mucenja i zlostavljanja.
    156. TOMAŠ DRAGAN, radnik, iz Raštelice, Opština Hadžici, gde je i roden 1963. godine. Na pocetku rata bio izbegao u Bradinu. Ubijen 13. maja 1992. godine u Bradini kada su muslimansko-hrvatske snage prvi put napale ovo selo.
    157. CECEZ VELIMIR, radnik, iz Donjeg Sela, Opština Konjic, roden 25.12.1952. godine u Donjem Selu, Opština Konjic, od oca Obrena i majke Ljubice, oženjen, otac dvoje dece. Uhapšen 23. maja 1992. kod svoje kuce od pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske i sproveden u logor u Sportskoj dvorani u Konjicu. Ranjen 15. juna iste godine od granate ispaljene sa muslimanskih položaja i umro na putu za bolnicu. Sahranjen u Donjem Selu kod Konjica, na livadi koja je vlasništvo Cecez Svete, pošto muslimanske vlasti nisu dozvolile da Cecezi budu sahranjeni na pravoslavnom groblju. U logoru u Celebicima ubijen mu je brat željko (svedoci 221/94-14, 440/94-2, 454/95-17, 454/95-18, 496/95, 478/96-39).
    158. CECEZ VLATKO, radnik, iz Donjeg Sela, Opština Konjic, roden 04.09.1952. godine u Donjem Selu, Opština Konjic, od oca Obrena i majke Ljubice, rodene Vujicic, oženjen, otac troje dece. Uhapšen kod svoje kuce 23. maja 1992. godine od pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske i sproveden u logor Sportsku dvoranu u Konjicu. Teško ranjen 15. juna 1992. godine od granate koju su muslimani sa svojih položaja ispalili na sportsku dvoranu. Posle ranjavanja prebacen je u Dom zdravlja u Jablanicu gde je bio dvadeset cetiri casa u hodniku a da mu niko od medicinskog osoblja nije hteo da ukaže pomoc. Umro 17. juna usled iskrvarenja. Sahranjen u Donjem Selu, na livadi vlasništvo Cecez Svete (svedoci 221/94-14, 440/94-2, 454/95-17, 454/95-18, 496/95, 478/96-39).
    159. CECEZ DUŠAN, elektricar, iz Donjeg Sela, Opšina Konjic, roden 21.05.1953. godine u Donjem Selu, opština Konjic, od oca Pere i majke Zorke, rodene Šaran, oženjen, otac troje dece. Uhapšen 23. maja 1992. kod svoje kuce sa bratom Milanom i drugim rodacima i sproveden u logor u Sportsku dvoranu Konjic. Poginuo 15. juna 1992. od granate koju su muslimani ispalili sa svojih položaja. Na licu mesta ostao mrtav. Sa Dušanom je poginuo i njegov brat Milorad. Sahranjeni su u Donjem Selu kod Konjica, na livadi vlasništvo Svete Ceceza (svedoci 221/94-14, 440/94-2, 454/95-17, 454/95-18, 496/95, 478/96-39).
    160. CECEZ žELjKO, radnik iz Donjeg Sela, Opština Konjic, roden 19.08.1960. godine u Donjem Selu, od oca Obrena i majke Ljubice, neoženjen. Uhapšen 23.05.1992. godine kod svoje kuce od strane pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske i doveden u Celebice. Od samog dovodenja u logor, gde je bio desetak dana, stalno je tucen. Ubijen najverovatnije oko 27. jula 1992. godine kada ga je iz hangara "6" izveo Esad Landžo zv. "Zenga", a zatim ga tukao zajedno sa Edom Macicem i Edom Jeleškovicem. Da ne bi vikao, stavili su mu krpu u usta. Dobio je 250 udaraca (svedok 260/94). Posle prebijanja, u besvesnom stanju je ubacen u hangar. Noge su mu bile slomljene, zapomagao je, tražio pomoc i vodu, ali niko nije smeo da mu dâ . Ubrzo je od zadobijenih povreda umro. Sutradan je željkovo telo izneto u šatorskom krilu i zakopano u Donjem Selu (svedoci 100/94, 221/94-3/1, 221/94-4/6, 283/94, 688/94-7, 243/95-8, 274/95, 243/95-4, 872/95-20, 478/96-39, 375/97-2, 376/97-2).
    161. CECEZ žIVKO, penzioner, iz Donjeg Sela, Opština Konjic, roden 23.10.1923. godine u Donjem Selu, opština Konjic, od oca Ljube i majke Goše, rodene Kuljanin, oženjen, otac petoro dece. Ubijen 14. juna 1993. godine u Donjem selu kod železnickog mosta od pripadnika muslimanske vojske kada je pokušao da izbegne na srpsku teritoriju. U kolicima je vozio svoju suprugu invalida - bez noge. Dugo nije bio sahranjen (svedok 478/96-39).
    162. CECEZ LAZAR, milicioner u penziji, iz Donjeg Sela, Opština Konjic, roden 08.06.1948. godine u Donjem Selu, Opština Konjic, od oca Ilije i majke Vidosave, rodene Kuljanin, oženjen, otac dvoje dece. Ubili su ga pripadnici hrvatsko-muslimanske vojske u noci izmedu 22. i 23. avgusta 1992. godine u selu Polje Bijela kada je pokušao da prede na srpsku teritoriju u selo Bijelu. Sahranjen je 25 dana nakon ubistva.
    163. CECEZ MILORAD, mašinbravar, iz Donjeg Sela, Opština Konjic, roden 08.02.1950. godine u Donjem Selu, Opština Konjic, od oca Pere i majke Zorke, rodene Šaran, oženjen, otac troje dece. Uhapšen 23. maja 1992. sa bratom Dušanom kod svoje kuce i zatvoren u logor Sportska dvorana u Konjicu. Poginuo 15. juna 1992. godine u Sportskoj dvorani od granate ispaljene sa muslimanskih položaja. Tada je poginulo 13 zatvorenika medu njima i Miloradov brat Dušan (svedoci 221/94-14, 440/94-2, 454/95-17, 454/95-18, 496/95, 478/96-39).
    164. CECEZ MILORAD, penzioner, iz Donjeg Sela, Opština Konjic, roden 20.08.1937. godine u Donjem Selu, Opština Konjic, od oca Ilije i majke Vidosave, rodene Kuljanin, oženjen, otac cetvoro dece. Ubijen 25. maja 1992. godine kod svoje kuce, cetiri dana nakon zauzimanja ovog sela od strane hrvatsko-muslimanske vojske. Tri meseca kasnije pripadnici hrvatsko-muslimanske vojske ubili su Miloradova dva sina: Rajka i Ristana i brata Lazara (svedok 514/96-39).
    165. CECEZ MIRKO, metaloglodac, iz Donjeg Sela, Opština Konjic, roden 02.08.1958. godine u Donjem Selu, Opština Konjic, od oca Svetozara i majke Jelke, rodene Kuljanin, neoženjen. Uhapšen 23. maja 1992. kod svoje kuce od pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske i odveden u logor u Sportskoj dvorani u Konjicu. Ranjen 15. juna 1992. godine od granate ispaljene sa muslimanskih položaja. Umro u bolnici u Jablanici (svedoci 221/94-14, 440/94-2, 454/95-17, 454/95-18, 496/95, 478/96-39).
    166. CECEZ MIRO, radnik, iz Donjeg Sela, Opština Konjic, roden 27.07.1969. godine u Donjem Selu, Opština Konjic, od oca Radivoja i majke Stane, rodene Saric, neoženjen. Uhapšen 23. maja 1992. kod svoje kuce od pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske i sproveden u logor u Sportskoj dvorani u Konjicu. Teško ranjen 15. juna 1992. godine od granate koju su muslimani ispalili sa svojih položaja. Posle ranjavanja prebacen je u Dom zdravlja u Jablanicu gde je bio dvadeset cetiri casa na hodniku a da niko od medicinskog osoblja nije hteo da mu ukaže pomoc. Zbog toga je umro 17. juna. Sahranjen u Donjem Selu, na livadi koja je vlasništvo Svete Ceceza (svedoci 221/94-14, 440/94-2, 454/95-17, 454/95-18, 496/95, 478/96-39).
    167. CECEZ PERO, radnik, iz Donjeg Sela, Opština Konjic, roden 1963. godine u Donjem Selu, od oca Miloša i majke Ande, rodene Manigoda, neoženjen. Uhapšen 23. maja 1992. kod svoje kuce od pripadnika hrvatsko-muslimanske vojske i sproveden u logor u Sportskoj dvorani u Konjicu. Teško ranjen 15. juna 1992. godine od granate koju su muslimani ispalili sa svojih položaja. Posle ranjavanja prebacen je u Dom zdravlja u Jablanicu gde je bio dvadeset cetiri casa na hodniku a niko od medicinskog osblja nije hteo da mu ukaže prvu pomoc. Od iskrvarenja umro dan kasnije, 16. juna, u Jablanici. Sahranjen u Donjem Selu kod Konjica, na livadi koja je vlasništvo Cecez Svete (svedoci 221/94-14, 440/94-2, 454/95-17, 454/95-18, 496/95).
    168. CECEZ RAJKO, kondukter, iz Donjeg Sela, Opština Konjic, roden 03.05.1964. godine u Donjem Selu, Opština Konjic, od oca Milorada i majke Zore, rodene žordic, oženjen, otac dvoje dece. Ubili su ga pripadnici hrvatsko-muslimanske vojske 3. septembra 1992. u mestu Polje Bijela, kada je sa bratom Ristanom pokušao da prebegne na srpsku teritoriju u selo Bijela. Sahranjen posle cetiri dana (svedok 478/96-39).
    169. CECEZ RISTAN, konobar, iz Donjeg Sela, Opština Konjic, roden 05.11.1965. u Donjem Selu, Opština Konjic, od oca Milorada i majke Zore, rodene žordic, neoženjen. Ubili su ga pripadnici hrvatsko-muslimanske vojske 3. septembra 1992. godine u mestu Polje Bijela kada je sa bratom Rajkom pokušao da prede na srpsku teritoriju u selo Bijela. Sahranjen cetiri dana nakon ubistva (svedok 514/96-39).
    170. CECEZ STANKO, umro u junu 1993. kada se srpsko stanovništvo iselilo iz Donjeg Sela. Nekoliko dana pre nego što je naden mrtav bio je maltretiran od strane pripadnika muslimanske vojske na mostu u Donjem Selu.
    171. CUCA LjUBICA, domacica, iz Sitnika, Opština Konjic, rodena 1937. godine u Sitniku, neudata. Ubijena 10. juna 1992. u svojoj kuci u Sitniku (ili Bjelimicima). Ubili je pripadnici hrvatsko-muslimanske vojske sa još cetvoro Srba u ovom selu (svedok 478/96-39).
    172. ŠINIK BOSILjKA - BOSA, domacica, iz sela Džepi br. 58, Opština Konjic, rodena 20.07.1932. godine u Džepima, Opština Konjic, od oca Milana, supruga Jova Šinika, majka troje dece. Teško ranjena 13. septembra 1992. godine u svojoj porodicnoj kuci posle cega je prebacena u bolnicu u Konjicu gde je umrla 26.09.1992. od posledica ranjavanja i mucenja od strane muslimana. Kada je ona ranjena ubijen je i njen suprug Jovo Šinik (svedoci 332/96 i 332/96-4).
    173. ŠINIK JOVO, penzioner, iz sela Džepi br. 58, Opština Konjic, roden 08.03.1930. godine u Džepima, Opština Konjic, od oca Stevana, oženjen, otac troje dece. Ubili su ga komšije muslimani 13. septembra 1922. nocu u porodicnoj kuci. Tada je teško ranjena i njegova supruga Bosa koja je umrla 26.09.1992. godine (svedoci 332/96, 332/96-4 i 478/96-39).
    174. ŠUŠIC SLAVKO, nastavnik, iz Celebica, roden 25.04.1949. godine u Celebicima, Opština Konjic, od oca Pera i majke Rose, rodene Gudelj, oženjen, otac dvoje dece. Pre rata bio nastavnik matematike u školi "Ivan Mažuranic" u Prozoru. Uhapšen u krajem juna 1992. godine, doveden u logor Celebici i smešten u "9". Teretili su ga da je imao radio stanicu i svakodnevno su ga prebijali. To su cinili Landžo Esad, Delic Hazim, Kemo Mrndžic i Kemal Muderizovic. Tukli su ga neprekidno 48 sati. Stavljali su ga i u šaht sa vodom. Esad Landžo zvani "Zenga" mu je pred svima zabijao eksere pod nokte nožnih prstiju i cupao jezik. Umro je 15. jula 1992. godine, posle strahovite torture. Tada ga je Azem Delic tukao vojnickim cizmama polomivši mu rebra, a zatim je postrojio ostale zatvorenika u dva reda i naredio Šušicu da cetvoronoške prolazi izmedu njih, a ovima, pod pretnjom da ce ih sve poubijati, naredio da ga šutiraju nogama. Posle pola sata Šušic je podlegao (svedoci 100/94, 148/95, 221/94-1, 221/94-2, 221/94-3, 221/94-3/1, 221/94-4/6 221/94-5, 236/94, 260/94, 283/94, 380/94, 412/94-23, 488/94-4, 488/94-7, 509/94-5, 607/94, 688/94-7, 86/95-1, 243/95-4, 243/95-8, 234/95-12, 243/95-8, 243/95-13, 274/95, 454/95-19, 540/96-2, 265/97-2, 352/97-2).

 

INDICIJE O IZVRŠIOCIMA:

Naredbodavci:

    1. HADžIHUSEINOVIC DR RUSMIR, lekar specijalista, urolog, iz Konjica, Ul. Brace Belše br. 19, roden 23.05.1947. godine u Konjicu, od oca Safeta, oženjen, otac dvoje dece. Predsednik stranke SDA u Konjicu od 03. avgusta 1990. godine. Na prvim višastranackim izborima u Bosni i Hercegovini u novembru 1990. godine izabran za predsednika Opštine Konjic. U aprilu 1992. godine postao je i predsednik Ratnog predsedništva Opštine Konjic. Pod njegovom kontrolom 22. aprila 1992. pocelo je iseljavanje Srba iz Celebica. On je garantovao bezbednost vojnicima bivše JNA, ali su oni sprovedeni u Konjic, a odatle u logor u Splitu (dokaz: 530/96 i svedoci 570/95, 331/96, 480/96, 549/96-10, 570/96-1).
    2. GUSKA JASMIN, veterinar, iz Orašja, roden 1953. godine, od oca Ibra i majke Zejne, rodene Gostovcic, oženjen, nema dece. Prvi sekretar SDA Konjic izabran na Skupštini 3.08.1990. godine kojoj je prisustvovao i Alija Izetbegovic. Posle konstituisanja višestranacke Skupštine opštine Konjic postavljen za šefa policije. Glavni organizator ilegalnog naoružavanja Muslimana i Hrvata u Konjicu. Još pre rata je objedinjavao aktivnosti Patriotske lige na podrucju Konjica i okoline. Od pocetka rata ucestvovao u svim akcijama koje je izvodila muslimanska vojska i policija. Kao nacelnik SUP-a upoznat sa svim akcijama koje su vodene protiv Srba, ukljucujuci i hapšenja, torture, silovanja žena, ubistva po selima i u logorima. Postoji sumnja da je licno usmrtio Novaka Lijeskica i Slavka Sušu 05.05.1992. godine. Odgovoran za smrt Milivoja Simovica koji je prilikom napada na kasarnu Ljuta 06.05.1992. bio teško ranjen, ali Guska nije dozvolio da mu se pruži lekarska pomoc (svedok 58/97-1). Posebno se istakao u napadu na vojni objekat Ljuta koji su zauzeli 8. maja 1992. godine, kao i u razoružavanju i hapšenju Srba iz Celebica, Donjeg Sela i Bradine (dokaz: 123/95, 530/96, 480/96, 549/96-10, 570/96-1, 352/97-2).
    3. CIBO dr SAFET, lekar, ortoped, roden 1945. godine u selu Spiljani, Opština Konjic, oženjen. Na pocetku rata jedno vreme je radio kao lekar u Goraždu. Posebno se istakao u iseljavanju muslimana iz tog dela Bosne u dolinu Neretve i u Konjic. Po naredenju Alije Izetbegovica od 20. marta 1993. godine dr Cibo je postavljen za Predsednika Ratnog predsedništva opština Konjic. Odgovoran za ubistva Pera Vukosava, Zorana Kuljanina, Obrena Ristica, Neda Golubovica, žoka Ristica, Petra Ristica, živka Ceceza, Pera Milutinovica, Stanka Kuljanina, Stane Kilibarde (koja je umrla od posledica mucenja), Desanke žuže, Bose žuže, Janje Magazin i Cvije Serdar. Za vreme dok je Dr Cibo bio na celu opštine Konjic nijedan Srbin nije pušten iz logora. Odgovoran za etnicko cišcenje Srba u Konjickom podrucju (dokaz: 318/95, 530/96, 58/97-1).
    4. DELALIC ZEJNEL, privatni preduzetnik, živeo u Nemackoj i Austriji, imao je kucu u Konjicu, živeo u Beogradu od 1980. do 1990. godine, roden 25.03.1948. godine u Ostrošcu, Opština Jablanica. Bio je oženjen Srpkinjom i sa njom imao sina. Na pocetku rata u Konjicu je bio komandant muslimanske vojske i glavni koordinator za sve akcije na prostoru Opština Konjic, Jablanica i Prozor. Jedan od glavnih sponzora muslimanske stranke SDA. Pomagao SDA kako finansijski, tako i u ilegalnom dopremanju oružja iz Austrije. 19. aprila 1992. godine u Konjic doveo prve jedinice HOS-a iz Splita u dogovoru sa Alijom Izetbegovicem. Bio je komandant muslimanske vojske u Konjicu, komandant Teritorijalne odbrane za Opštine Konjic, Jablanicu i Prozor, komandant takticke grupe 1 Armije BiH od juna do novembra 1992. godine i nacelnik bezbednosti "Patriotske lige" u Hercegovini u 1992. godini. Pod njegovom komandom bili su svi logori u Konjicu. Unapreden u cin pukovnika Armije BiH 16. juna 1992. Ukaz o unapredenju potpisao je Alija Izetbegovic. U oktobru 1992. godine Delalic je pobegao iz Konjica u Nemacku (dokaz: 123/95, 530/96, 264/97-2).
    5. MUCIC ZDRAVKO zvani "PAVO" ili "PAVAO", iz Konjica, Donjepoljska 12, roden 30.08.1955. godine u Spiljanima, Opština Konjic, od oca Janka, oženjen, otac dvoje dece, Hrvat po nacionalnosti, bio zaposlen u fabrici "Unis Igman" u Konjica, u alatnici. Pre rata bio osudivan. Posle izdržane kazne otišao u Austriju, a potom u Nemacku gde se povezuje sa Zejnelom Delalicem. Jedan od Zejnelovih najpoverljivih saradnika. Sa Zejnelom Delalicem bio je glavni organizator ilegalnog naoružavanja Hrvata i muslimana iz Austrije. Upravnik logora Celebici i logora u sportskoj dvorani Musala u Konjicu od 29. maja 1992. do 18.11.1992. godine. Ucestvovao u oružanim akcijama na srpska sela Donje Selo i Bradinu. Za vreme dok je on bio upravnik u logorima su ubijani zatvorenici, a žene su silovane. Od pocetka rata u aprilu 1992. godine ucestvovao je u svim oružanim akcijama koje su izvodili pripadnici hrvatsko-muslimanske vojske. Ucestvovao je u napadu na Bradinu 25. maja 1992. godine kada su ovo selo zauzeli pripadnici hrvatsko-muslimanske vojske (dokaz: 100/94, 221/94-14, 236/94, 380/94, 440/94-2, 454/95-17, 454/94-18, 496/95, 570/95, 31/96, 530/96, 352/97-2).
    6. DELIC HAZEM, bravar, zaposlen u preduzecu ŠIP "Prenj" u Konjicu na održavanju motornih vozila, iz Orahovice, Opština Konjica, roden 14.05.1960. (ili 1964.) godine u selu Orahovica, od oca Ibra, oženjen, otac jednog deteta. Od 29.05.1992. do 09.12.1992. godine bio je zamenik upravnika logora Celebici i sportska dvorana Musala u Konjicu, kada je, posle odlaska Mucica postao komadant logora. Glavni naredbodavac i izvršilac mnogih ubistava i mucenja zatvorenika. Za vreme dok je bio zamenik upravnika logora ubijeno je najmanje 18 Srba logoraša. Vršio je silovanja Srpkinja. Ucestvovao u napadu na Donje Selo 21. maja 1992. godine (dokaz: 100/94, 221/94-14, 236/94, 440/94-2, 454/95-17, 454/95-18, 496/95, 872/95-18, 872/95-20, 530/96, 265/97-2, 391/97-2, 375/97-2, 376/97-2).
    7. HEBIBOVIC (ili HABIBOVIC) ISMET, zvani "BROCETA", star oko 45 godina, iz Konjica, komandant logora Musala (dokaz: 221/94-14, 440/94-2, 454/95-17, 454/95-18, 496/95).
    8. GACIC ESAD, upravnik logora Musala 1994-1995. godine,

      9.  

      Izvršioci:
    9. AZINOVIC IVAN, ekonomista, iz Konjica, Maršala Tita 50 Konjic, roden 1947. god. u Konjicu, od oca Vidaka, oženjen, otac dvoje dece. Pre rata radio u UNIS-u kao komercijalista. Bio predsednik HVO opštine Konjic u toku 1992. godine, u vreme kada je srpski narod najviše stradao Ucestvovao u napadima na srpska sela (dokaz: 530/96, 58/97).
    10. AJANOVIC HAMZO, iz Repovca kod Konjica, roden 1961. u Repovcima, bivši podoficir JNA sa službom u Kninu. Krajem 1991. godine napustio JNA. Organizator napada na Bradinu, komandir muslimanske jedinice u Repovcima, pripadnik vojne policije, logor u osnovnoj školi "Maksim Kujundžic" u Celebicima (dokaz: 530/96 i svedoci 856/95-17 i 364/96-16).
    11. ALIBAŠIC ALMIR, roden 1969. godine u Celebicima, stražar u logoru Celebici (dokaz: 530/96).
    12. ALIKADIC ADNAN, iz Konjica, ul. 10. Hercegovacke brigade 44, roden 04.06.1955. godine u Konjicu, od oca Muhameda, jedan od komandira vojne policije u Konjicu (dokaz: 530/96).
    13. ALIKADIC ARIS, iz Konjica, ul. 10. Hercegovacke 108, roden 27.07.1967. godine u Konjicu, od oca Himza. Pre rata držao butik u Prkanju (stari deo Konjica). Tukao je Srbe koje su privodili i otpremali u logor Celebici (dokaz: 530/96).
    14. ALIKADIC BATO, stražar, roden u Konjicu, ucestvovao u prebijanju zatvorenika u Celebicima, posebno je tukao Radoslava Batu Kuljanina iz Donjeg Sela koji je bio zatvoren u "šestici" (dokaz: 530/96).
    15. ALIC EMIR, sa Homolja, roden 1952. godine od oca Vejsila, komandant Teritorijalne odbrane za podrucje Homolja, maltretirao Srbe sa Viništa, prema nekim saznanjima pobegao za Libiju (dokaz: 530/96).
    16. ALIC SALIH, od oca Zulfa, roden 1966. godine, vojni policajac, ucestvovao u napadu na Bradinu, Donje Selo, Blace. U vreme akcije na selo Vinište zatvarao i maltretirao svoje komšije Srbe (dokaz: 530/96).
    17. ALIHODžIC MUHAREM, od oca Meha, vlasnik prodavnice gde su muslimani pili alkohol pre polaska u pokolje (dokaz: 530/96).
    18. ARAR BERISLAV, iz Donjeg Sela, Opština Konjic, roden 14.08.1962. godine u Donjem Selu, od oca Ivana, pripadnik HVO (dokaz: 530/96).
    19. BALIC ADIL, zvani "ROS", roden 1962. godine u Orahovici. Na pocetku rata narocito u toku 1992. godine vršio masovna silovanja srpskih žena. Pripadnici Hrvatske vojske predali ga srpskim vlastima, kojima je priznao 52 silovanja. Bio je zatvorenik Vojske Republike Srpske do 5.10.1994. kada je razmenjen. To je bio uslov da bi se pustili zatvoreni Srbi iz logora u Konjicu (dokaz: 530/96).
    20. BALIC REDžO, radnik, iz sela Bale, Opština Konjic, roden 1945. godine u selu Bale, od oca Muhe, razveden, otac jednog deteta, jedno vreme radio u komunalnom preduzecu "Standard" na utovaru smeca. Dugo godina bio skitnica po gradu, po vozovima i železnickim cekaonicama gde je i cesto spavao. 15. maja 1992. godine ucestvovao u ubijanju Srba iz Blaca i paljenju sela. Tad je ubijeno 10 Srba od kojih je bilo 9 staraca i starica od preko 70 godina starosti i dete od 16 godina. Ucestvovao je u napadu na Bradinu 25. maja 1992. godine i istakao se u paljenju srpskih kuca i u ubijanju civila. Licno je ubio Milutina Kuljanina, koji je bio zarobljen i zatvoren u Racici, a ucestvovao je i u ubistvu preostalih 6 Srba koji su takode bili zatvoreni u zatvoru u Racici. Glavni organizator i izvršilac pokolja u Zukicima 13 jula 1992. godine kada su ubijeni: Jelenko žordic i njegova supruga Ande, Sofija žordic i Mara žordic (dokaz: 530/96 i svedoci 221/94-4/1, 236/94, 260/94, 380/94, 58/97-1 i 137/96).
    21. BANOVIC NIKOLA, nastavnik, Hrvat po nacionalnosti, aktivista HOS-a, pripadnik ZNG u Konjicu (svedoci 480/96, 549/96-10, 570/96-1).
    22. BARUNCIC PERO, diplomirani ekonomista, pre rata radio kao profesor, a pred sam rat bio zamenik komandira policije u Konjicu. Ucestvovao u svim akcijama koje je hrvatsko-muslimanska vojska i policija vodila protiv Srba u Konjicu u toku 1992. godine i pocetkom 1993. godine (dokaz: 530/96, svedoci 221/94-14, 440/94-2, 454/95-17, 454/95-18, 496/95, 352/97-2).
    23. BADžAK DERVO, iz Galjeva, Opština Konjic, roden 1967. godine, od oca Meha, vojni policajac, ucestvovao u napadu na Bradinu, Donje Selo i Blace (dokaz: 530/96).
    24. BADžAK ETHEN, novinar u Radio-Konjicu, isticao se u širenju i raspirivanju mržnje prema Srbima i pozivanju muslimana i Hrvata na obracun nad Srbima (svedok 58/97-1).
    25. BERIC AZEM,
    26. BERŠA ZVONIMIR, bio pripadnik policije u Konjicu,
    27. BLAžEVIC GORAN "GARO", radnik, iz Zabrda, Opština Konjic, roden 1960. godine. Bio dobrovoljac u hrvatskoj vojsci (u Zengama) 1991. godine u Slavoniji. Kasnije na pocetku rata u konjickoj opštini ucestvovao u svim akcijama na srpska sela i srpski narod. Posebno se istakao u paljenju sela Blace i ubijanju staraca i starica 15. maja 1992. godine. Blaževic je kasnije, da bi se "oprao", izvlacio pojedine Srbe iz Konjica na Ilidžu, na srpsku teritoriju. Imao je i svoju manju vojnu jedinicu koja se zvala "LEŠINARI" (dokaz: 530/96).
    28. BLAžEVIC PERO zvani "SRBIJA", pripadnik HVO, tukao je Srbe u logoru u Grudama koji su bili prebaceni iz Konjica 8. maja 1992. godine, stražar u Celebicima (dokaz: 530/96, 221/94-1).
    29. BORIC OMER, profesor, iz Konjica, ul. 15. septembra 6, roden 11.08.1948. godine, od oca Alije, oženjen, nema dece, komandant Teritorijalne odbrane Opštine Konjic, krajem 1992. godine napustio je Konjic i sa porodicom izbegao u Austriju (dokaz: 530/96).
    30. BRIŠO ŠKOJO
    31. BUKVIC, iz Idbra, Celebici,
    32. VARIŠCIC SANELA, iz Konjica, Brace Belše 23, rodena 15.12.1974. godine u Konjicu, od oca Esada, jedna od retkih žena muslimanki koja je ucestovovala u akcijama koje su izvodili muslimani protiv Srba. Posebno se istakla u Donjem Selu i u Bradini gde je najviše Srba ubijeno i kuca popaljeno (dokaz: 530/96).
    33. VELAGIC HAMID,
    34. VOLODER ATIF (ili HATIF), zvani "CITA", stražar u logoru Musala u Konjicu,
    35. VRTIC REMZO, tukao zatvorenike (dokaz: 530/96).
    36. GAGULA SAFET, iz Baždarevica, Opština Konjic,
    37. GAKIC ESAD, stražar u logoru Musala,
    38. GALIC STJEPAN, iz Konjica, novinar u Radio-Konjicu koji se isticao u širenju i raspirivanju mržnje prema Srbima i pozivanju muslimana i Hrvata na obracun nad Srbima (svedok 58/97-1).
    39. GUSKA NIJAZ, sekretar SUP-a, Celebici,
    40. DAUTI, iz Barmiša, ucestvovali u ubistvu Branka Babica i Milenka Vukala (dokaz: 530/96).
    41. DEBIC NURKO, komandant HVO u Konjicu,
    42. DEDIC OSMAN, iz Konjica, Brace Begtaševica 44, roden 25.07.1974. godine u Konjicu, od oca Benjamina, stražar u logoru, Celebici, istakao se u tuci zatvorenika a narocito posle posete predstavnika Medunarodnog Crvenog krsta (dokaz: 530/96).
    43. DIDIK SEJO, iz Konjica, roden 1965. (ili 1967.) godine u Konjicu, od oca Meha i majke Ekreme, ucestvovao u hapšenju i odvodenju Srba iz Bjelovcine, Homolja i Donjeg Sela u logore (dokaz: 530/96).
    44. DULIC SAMEL, od oca Ismeta, iz Stolca, stražar u logoru Musala u Konjicu,
    45. DURACIC MIRALEM, zvani "DURA", radnik, iz Konjica, ul. Proleterskih brigada 17, roden 02.09.1953. godine u Konjicu, od oca Hasana, oženjen. Bio je telohranitelj šefa policije Jasmina Guske, posle je osnovao svoju jedinicu koja nije bila posebno zapažena, celnik "Zelenih beretki" (dokaz: 221/94-14, 236/94, 440/94-2, 454/95-17, 454/94-18, 496/95, 530/96).
    46. DUREJ IBRAHIM, stražar u logoru Musala u Konjicu,
    47. žULIC SANEL, iz Stolca, od oca Ismeta, stražar u logoru Musala u Konjicu,
    48. ZEBIC DINKO, iz Konjica, oficir bivše JNA, roden 1960. godine u Konjicu, komandant HVO u Konjicu od kraja aprila do 20. septembra 1992. godine u vreme najveceg stradanja Srba u Konjicu (dokaz: 530/96). Ucestvovao u akciji "cišcenja" i zlocinima nad Srbima (svedok 58/97-1).
    49. ZOVKO ZVONKO, iz Podorašca, Opština Konjic, od oca Petra, zapovednik ("stožernik") HVO u Konjicu, komandant hrvatske vojske koja je ucestvovala u napadu na vojni objekat Ljuta. Posle je ucestvovao u organizaciji napada na srpska sela, njihovom zauzimanju i ubijanje srpskog civilnog stanovništva, pljackanje i paljenje srpskih kuca. Predvodio prvi napad na Bradinu 13. maja 1992. godine. Komandovao napadom na selo Blace 13.05.1992. godine kada je ubijeno 20 Srba i spaljeno 25 srpskih kuca, porušena kapela na srpskom pravoslavnom groblju i uništavani nadgrobni spomenici. Ucestvovao je u napadu na Brdane i Zukice 12. maja - kada je zapaljen jedan broj kuca i uništavana imovina; ucestvovao u napadu na Bradinu 25. i 26. maja; napadima na Donje Selo, Cerice i Bjelovcinu 13. jula. Ucestvovao je i u zauzimanju vojnih objekata: Ljuta i Zlatar i hapšenju Srba u prigradskim naseljima Konjica (dokaz: 106/94, 221/94-14, 440/94-2, 454/95-17, 454/95-18, 496/95, 570/95, 31/96, 530/96, 58/97).
    50. JELEŠKOVIC EDHEM zvani "EDO MUF", radio u preduzecu "Igman" u Konjicu, star oko 40 godina, stražar u logoru Musala i Celebici, isticao se grubošcu u mucenjima zatvorenika, od otvaranja logora prednjacio u tuci i maltretiranju zatvorenika, posebno tukao zatvorenike u Celebicima posle posete Medunarodnog crvenog krsta (dokaz: 221/94-14, 440/94-2, 454/95-17, 454/95-18, 496/95, 530/96).
    51. JUKA (ili UKA) (prvi), po nacionalnosti Šiptar (dokaz: 221/94-14, 440/94-2, 454/95-17, 454/95-18, 496/95),
    52. JUKA (ili UKA) (drugi), po nacionalnosti Šiptar (dokaz: 221/94-14, 440/94-2, 454/95-17, 454/95-18, 496/95),
    53. JUSUFBEGOVIC DR AHMO, lekar, specijalista internista, direktor ratne bolnice u Konjicu, roden 15.03.1933. godine u selu Repovci, Opština Konjic, od oca Avda. Glavni ideolog muslimanskog fundamentalizma. Bio dve godine na specijalizaciji u Libiji. Kao direktor ratne bolnice nije dozvolio medicinskom osoblju da pruži prvu pomoc Srbima logorašima koji su nastradali u Musali od granata. Trojica logoraša su dan kasnije umrla od iskrvarenja, pošto im za 24 casa nije pružena medicinska pomoc. Pod njegovim nadzorom vadena je krv logorašima (Srbima i Hrvatima) iz Sportske dvorane Musala za potrebe muslimanske ratne bolnice (dokaz: 530/96).
    54. JUSUFBEGOVIC DR SEJO, lekar specijalista, ginekolog, iz Konjica, roden 02.02.1941. godine u selu Repovci, Opština Konjic, od oca Fadila, oženjen. Za vreme rata radio kao lekar u ratnoj bolnici u Konjicu (dokaz: 530/96).
    55. KAZAZIC SENAD, elektricar, iz Konjica, rezrevni kapetan JNA, roden u Nevesinju, komandir straže u Sportskoj dvorani Musala. On je 15. juna 1993. godine komandovao logorašima "Svi na svoja mesta, rec da nisam cuo" i potom izašao, a zatim je eksplodirala granata od koje je poginulo 12, a ranjeno 13 logoraša (dokaz: 530/96).
    56. KARIC OSMAN, zvani "BOCA", od oca Alije, ucestvovao u napadu na Bradinu. Pljackao i palio po selu. Saucesnik je u ubistvu porodice Draganic u Bradanima (dokaz: 236/94, 530/96).
    57. KARIC HASAN, radnik, iz Brdana, na pocetku rata bio komandir cete u vreme napada na Bradinu (dokaz: 530/96).
    58. KARLOVIC ZORAN,
    59. KEMO zvani "BOSANAC", stražar u logoru Celebici (dokaz: 530/96).
    60. KOVACIC EMIR, koji je pre rata igrao fudbal u FK "Igman" u Konjicu, stražar u logoru Musala.
    61. KOJIC AMIR, od oca Alije,
    62. KORIC IBRAHIM, zvani "BAHA", od oca Kasima (dokaz: 440/94-1),
    63. KORIC JASMIN,
    64. KORIC RAMIZ,
    65. KURTOVIC ADNAN, stražar u logoru Musala, posebno se isticao u mucenju logoraša u ovom logoru (dokaz: 530/96).
    66. LANDžO ESAD zvani "ZENGA", radnik, iz Konjica, ul. 15. septembar br. 20, roden 07.03.1973. godine u selu Glavaticevo, Opština Konjic, od oca Sulja. Od maja 1992. godine do 09.12.1992. godine bio stražar u logoru Celebici. Glavni mucitelj i ubica mnogih zatvorenika. Licno je ubio Simu Jovanovica, Šcepa Gotovca, Neda Miloševica, Boška Samoukovica, željka Ceceza, a ucestvovao je i u mucenju i ubistvu drugih zatvorenika u logoru (dokaz: 530/96, 265/97-2, 391/97-2, 375/97-2, 376/97-2).
    67. LANDžO ZIJO, zvani "ZENGA", iz Celebica, Opština Konjic, roden u Glavacevu,
    68. LjEVO REMZO, roden 1972. godine, od oca Smaja, dezertirao iz JNA, viden cesto u Bradini u pljacki srpske imovine. Maltretirao je i Srpkinje iz Bradine sa kojima je išao u školu (dokaz: 530/96).
    69. LjEVO REDžO, iz sela Zukica, Opština Konjic, roden 1939. godine, od oca Meha, ucestvovao u ubistvu Sofije žordic i njenog sina Milivoja (dokaz: 530/96, 701/96-22, 661/96).
    70. LjEVO FADIL, zvani "FADA" ili "VRAG", vozac, radio u preduzecu "Bosna-put" a pre toga taksirao, iz sela Zukici, Opština Konjic, roden 1962. godine u Zukicima, od oca Rame oženjen, otac dvoje dece, saucesnik i izvršilac pokolja žordica u Zukicima (dokaz: 530/96).
    71. MAKAN RASIM, iz Orahovice, roden 06.06.1957. godine u Orahovici, od oca Muja. U istrazi kod Vojske Republike Srpske priznao 24 silovanja pre razmene. Kasnije navodno poginuo (dokaz: 530/96).
    72. MAKSIMOVIC MIRZA, ucestvovao u ubistvu porodice Golubovic (dokaz: 393/94, 454/95-17).
    73. MATIC IBRAHIM, iz mesta Grušca, Opština Konjic, zajedno sa svoja dva rodaka ucestvovao u pokolju 8 staraca i starica srpske nacionalnosti u mestu Blace u opštini Konjic.
    74. MATIC N. (prvi), zajedno sa Ibrahimom Maticem i još jednim rodakom ucestvovao u pokolju 8 staraca i starica srpske nacionalnosti u mestu Blace u opštini Konjic.
    75. MATIC N. (drugi), zajedno sa Ibrahimom Maticem i još jednim rodakom ucestvovao u pokolju 8 staraca i starica srpske nacionalnosti u mestu Blace u opštini Konjic.
    76. MACIC VAHID - VAHA, radnik, radio u UNIS-u (Tvornica mašina u Konjicu). Ubio Njegoslava Koprivicu u Bradini 26. maja 1992. godine. Ucestvovao i u ubistvu porodice Golubovic (dokaz: 530/96).
    77. MACIC ESAD - "MAKARON", iz Konjica, Ul. 15. septembra 14, radio u SUP-u u Konjicu, roden 26.02.1959. godine u Konjicu, od oca Rama, bio stražar u logoru Celebici, odgovoran za mnoga ubistva. On je u Celebicima na Bajram, 10. juna 1992. godine ujutru, prozvao Milorada Kuljanina iz Bradine i ubio ga pred hangarom. Ucestvovao je u tuci logoraša 12.08.1992. godine posle odlaska predstavnika Medunarodnog crvenog krsta. Sa Ibrom Macicem ubio Bogdana živaka u Sportskoj dvorani Musala 13. juna 1993. godine. Sada je invalid bez nogu (dokaz: 530/96, 391/97-2).
    78. MACIC IBRAHIM - IBRO, iz mesta Grušca, Opština Konjic,bio stražar u logoru Sportska dvorana Musala. Sa Esom Macicem ubio Bogdana živaka (dokaz: 530/96).
    79. MACIC MIRALEM, sa svojom grupom u Konjicu ubio porodicu Golubovic žure: žuru, suprugu Vlastu, sina Petra od 7 godina i sina Pavla od pet godina,
    80. MACIC MIRSAD zvani "MACA", iz sela Polje Bijela 146-a, Opština Konjic, roden 15.03.1973. godine u selu Grušca, Opština Konjic, od oca Šabana, stražar u logoru Celebici, tukao zatvorenike posebno 12.08.1992. kada su u logor dolazili predstavnici Medunarodnog Crvenog Krsta, ucestvovao u ubistvu porodice Golubovic (dokaz: 393/94, 412/94-22, 454/95-17, 530/96).
    81. MACIC RAMO,
    82. MAŠIC VAHID zvani "BARMA" iz Celebica, star oko 20 godina, Celebici,
    83. MAŠIC MIRALEM, iz Celebica, Opština Konjic, roden 19.02.1959. godine u Celebicima, Opština Konjic, od oca Halila, stražar u logoru Celebici, poznat kao mucitelj zatvorenika (dokaz: 530/96).
    84. MRNDžIC KEMAL, iz Konjica, ul. Vinka Borasa 7, roden 30.09.1972. godine u Konjicu, od oca Durana, stražar u logoru Celebici, tukao logoraše i ucestvovao u njihovom mucenju. Upravnik logora u leto 1994. godine (dokaz: 530/96).
    85. MUDERIZOVIC KEMAL, stražar u Celebicima,
    86. MUJIC MEHO zvani "LOPOV", taksista, iz Konjica, B. Erzumlica 8, roden 03.01.1967. godine u Konjicu, od oca Latifa, niskog rasta i žut. Roditelji su mu radili u Nemackoj, imao kucu u Konjicu u mestu zvanom Varda. Istakao se u prvim akcijama na srpska sela, ucestvujuci u ubijanju civilnog stanovništva i pljacki njihove imovine, posebno prilikom zauzimanja sela Blace i Bradina Ubio u Musali Petra Mrkajica (dokaz: 530/96, 514/96-12, 391/97-2).
    87. MURICI RUSTEM zvani "ŠOK", Šiptar po nacionalnosti, bio na odsluženju vojnog roka i ostao u muslimanskoj vojsci, stražar u logoru Celebici, poznat po tome što je tukao logoraše (dokaz: 530/96).
    88. MUŠINOVIC MIRALEM, zvani "RASIM" i "RALE", vozac, iz Konjica, ul 10. Hercegovacke brigade, roden 08.05.1953. godine u selu Glavaticevo, Opština Konjic, od oca Hamida, oženjen. Posle višestranackih izbora postao veoma zapažen aktivista SDA. Pre rata naoružavao muslimane i krao municiju i naoružanje iz vojnog preduzeca "Igman". Minirao tunel u Bradini. Ucestvovao u napadima na sva srpska sela koja je u pocetku rata zauzela hrvatsko-muslimanska vojska. Od 13. do 29. maja 1992. godine bio komandant logora u Celebicima. Dok je bio komandant logora u Celebicima u logor su dovedeni Srbi iz Bjelovcine, Donjeg Sela, Cerica, Pokojišta, Viništa, Bradine, Brdana koji su prošli stravicne torture prilikom "ulaska" u logor kada su morali proci "kroz špalir" više desetina hrvatsko-muslimanskih vojnika (dokaz: 221/94-14, 440/94-2, 454/95-17, 454/94-18, 495/95, 530/96).
    89. MUŠIC SALKO, iz Bjelovcine, Opština Konjic, od oca Himza, ucestvovao u ubistvu Branka Babica i Milenka Vukala (dokaz: 412/94-15/1, 530/96).
    90. MUŠIC HIMZO, ucestvovao u ubistvu Branka Babica i Milenka Vukala (dokaz: 530/96).
    91. MUŠIC ŠABAN, iz Bjelovcine, Opština Konjic, od oca Himza, ucestvovao u ubistvu Branka Babica i Milenka Vukala (dokaz: 412/94-15/1, 530/96).
    92. "NARCIS", stražar u Celebicima,
    93. NERMIN, iz Doboja, stražar u logoru Celebici, tukao zatvorenike, a posebno se istakao u oduzimanju hrane koju su porodice donosile logorašima (dokaz: 530/96, 391/97-2).
    94. NIKŠIC ŠEFIK (ŠEFKO), komandir policije u Konjicu (zamenik nacelnika javne bezbednosti u Konjicu), iz Konjica, ul. Brace Begtaševica 10, roden 15.09.1945. godine u Konjicu, od oca Alije, oženjen, otac dvoje dece. Pre rata radio u MUP-u kao komandir milicije. Odgovaran za hapšenja, ubijanje, maltrtiranja Srba i silovanja Srpkinja jer se sve to radilo sa njegovim znanjem (dokaz: 530/96, 480/96, 549/96-10, 570/96-1).
    95. NOVALIC, milicioner (dokaz: 530/96).
    96. NOVALIC ENIR, ucestvovao u ubistvu porodice Golubovic (dokaz. 454/95-17, 393/94).
    97. NOVALIC MITO, bio u Cericima 22.05.1922. godine kada su tukli Garu Kujundžica i Dobrivoja Ivkovica u kuci Jovana Šinika (dokaz: 530/96).
    98. NOVALIC OSMAN, iz Vrdolja, od oca Džafa, star oko 40 godina, komandant Teritorijalne odbrane u Vrdolju (dokaz 221/94-1).
    99. NOVALIC RAMO, iz sela Džepi, Opština Konjic,
    100. NOVALIC HAKIJA, radnik, iz selo Vrdolje, Opština Konjic, pripadnik muslimanske vojske, odgovoran za ubistvo Pere Babica sa Vrdolja (dokaz: 530/96).
    101. NUHIC AMIR, iz Idbra, rod. 1969. vojni policajac, islednik u logoru Celeebici (dokaz: 530/96).
    102. NUHIC MIRZO, komandir stanice milicije u Celebicima (svedoci 856/95-17 i 364/96-16).
    103. PADALOVIC ALMIR zvani "LALA", stražar u Celebicima,
    104. PADALOVIC NERMIN, bio stražar u logoru Celebici. Ubio željka Klimenta, a ucestvovao u ubistvima, tuci i maltretiranju drugih Srba. Posebno se istakao u tuci prilikom dovodenja novih zatvorenika koji su morali proci kroz špalir razbesnelih stražara i osoblja logora (dokaz: 530/96).
    105. PAJAZITI, Šiptar po nacionalnosti, stražar u logoru Celebici, ubio Miroslava Vujicica 27. maja 1992. godine (dokaz: 530/96).
    106. PELIC ŠEFIK, zvani "KIKO" (dokaz: 221/94-14, 440/94-2, 454/95-17, 454/95-18, 496/95).
    107. PERIC DRAGUTIN - DRAGO, gradevinski inženjer koji je radio u "Bujicama" u Konjicu, Hrvat po nacionalnosti, prvi predsednik HDZ-a, predsednik Izvršnog odbora opštine Konjic i clan Ratnog predsedništva Konjica, odgovoran za akcije "cišcenja" i zlocine nad Srbima, (dokaz: 221/94-14, 440/94-2, 454/95-17, 454/95-18, 496/95, 480/96, 549/96-10, 570/96-1, 58/97).
    108. PIRIJA RASIM (HAZIM), rodom iz Podorašca, ranije aktivni milicioner, komandir policije u Bradini (dokaz 412/94-21, 352/97-2).
    109. PIRKIC MITHAT, zvani "MITKE", iz Konjica, star oko 35-40 godina, srednjeg rasta, smede kose, nosio naocare (dokaz: 221/94-1, 412/94-18),
    110. PIRKIC MITHAD, zvani "PIRKE", elektricar, iz Konjica, ul. Maršala Tita 75, roden 25.01.1962. godine u Konjicu, od oca Abdulaha i majke Delvete, oženjen, otac dvoje dece. Bio komandant muslimanske brigade "Suad Alic" koja je bila u sastavu Cetvrtog korpusa Armije BiH. Odgovoran za stradanje Srba u toku 1992. godine. Ucestvovao u organizaciji napada na srpska sela i ubijanju srpskog civilnog stanovništva, posebno u selu Blace 13.05. kada je komandovao muslimanskom jedinicom "Akrepi" ciji pripadnici su u tom selu ubili 20 Srba, spalili 25 srpskih kuca, porušili kapelu na pravoslavnom groblju, uništavali nadgrobne spomenike. Bio komandant manjih jedinica muslimanske vojske kada su zauzimali srpska sela, palili ih i pljackali, i to: Brdane, Bradinu i Zukice 12.05. (kada je zapaljen jedan broj kuca i uništavana imovina); Celebice, Idbar, Džepi, Zagorice, Vrdolje, Blace, Brdane, Bjelovcinu (20.05.1992.); Vinište, Pokojište, Donje Selo (21.05.1992.); Cerice (20.05.1992.); Bradinu 25. i 26. maja. Komandovao muslimanskom vojskom koja je 28. juna izvršila pokolj Srba u selu Zaborani na granici konjicke i nevesinjske opštine (kada je ubijeno sedam staraca i starica). Ucestvovao u napadu na Donje Selo, Cerice i Bjelovcinu 13. jula. Licno ubio Ratomira Draganica iz Brdana. Ucestvovao u hapšenju Srba iz Celebica i u ubistvima Manojla Golubovica, Spasenije Golubovic, Milke Golubovic, Danice Kuljanin, Ane Kuljanin, Jelke Kilibarde, Cvije Kilibarde, Jelke Golubovic, Radojke Golubovic, decaka Miroslava Kuljanina, Rajka Kuljanina i njegovog sina Slobodana, Vojislava Kuljanina, brace Milutina i Vojislava Kuljanina, Milovana Kuljanina i njegovog sina Radoslava i Vase Golubovica (dokaz: 530/96, 480/96, 549/96-10, 570/96-1, 58/97-1).
    111. PIRUŠIC ZIJO, stražar u logoru Musala,
    112. PLAVI, iz Modrice, stražar u Celebicima, ucesnik u tucama Srba logoraša (dokaz: 530/96).
    113. PRAZINA JUSUF "JUKA" (dokaz: 243/95-6),
    114. PRAŠTA, iz Gackog, stražar u Musali,
    115. PREVLjAK SMAJO, nastavnik, iz Konjica, ul. 10. Hercegovacke brigade 70, roden 01.03.1945. godine u selu Prevlje, Opština Konjic, od oca Adema, oženjen. U pocetku rata bio komandant Štaba Teritorijalne odbrane opštine Konjic do maja 1992. godine, kasnije bio islednik u vojnoj policiji (dokaz: 530/96).
    116. "RAMBO", stražar u logoru Celebici koji se isticao u tuci logoraša (dokaz: 530/96).
    117. RAMIC AGAN, roden 1961. godine, od oca Emina, isticao se u progonu Srba u Brdanima. Zatvarao ih i mucio. Ucestvovao u ubistvu porodice Draganic i Dragana živaka (dokaz: 530/96).
    118. RAMIC ESAD, oficir JNA, kapetan bivše JNA, iz Bijele, Opština Konjic, roden 1962. godine u selu Bijela, od oca Ibra, neoženjen. Ilegalno radio na naoružavanju i organizaciji muslimanske vojske. U julu 1992. godine bio nacelnik Štaba Teritorijalne odbrane Opštine Konjic. U vreme najveceg stradanja Srba u Konjicu vršio veoma odgovorne vojne dužnosti. Ucestvovao u akcijama cišcenja i zlocinima nad Srbima u Konjicu. Posle je bio nacelnik Štaba VI korpusa Armije BiH (dokaz: 530/96 i svedok 58/97-1).
    119. RAMIC SAMIR,
    120. RIZVANOVIC AJRUDIN, od oca Alije, ucestvovao u ubistvu žordica (dokaz: 530/96).
    121. RIZVANOVIC ELVEDIN zvani "ELVO", od oca Alije, ucestvovao u ubistvu žordica (dokaz: 236/94, 530/96).
    122. RIZVIC MEHMED-ALIJA (dokaz 236/94).
    123. SALDO DRAGO, iz Bjelovcine, Opština Konjic (dokaz: 412/94-15/1).
    124. SALIC REDžO, iz mesta Bale, Opština Konjic,
    125. SALIHOVIC VEJSIL, iz Bjelovcine 43, Opština Konjic, roden 10.11.1950. godine u Bjelovcini, Opština Konjic, od oca Alije, ucestvovao u progonu Srba u Bjelovcini, predsednik SDA u Bjelovcini, organizator ubistva Branka Babica i Milenka Vukala (dokaz: 530/96).
    126. SALCIN NIJAZ, rukovodilac za materijalno tehnicka sredstva u SUP-u Konjic (svedoci 480/96, 549/96-10, 570/96-1).
    127. SOLDO (SALDO) DRAGO, iz Idbra (ili Bjelovcine), Opština Konjic (dokaz: 412/94-15/1).
    128. STANIC GORAN, ucestvovao u ubijanju Srba i paljenju njihovih kuca. Ubio ga je Milenko Kuljanin braneci svoju kucu.
    129. STANIC ILIJA, komandant muslimansko-hrvatske jedinice iz Buturovic Polja (dokaz 412/94-21).
    130. SUBAŠIC, iz sela Idbra,
    131. SULTANIC JASMIN, od oca Selima,
    132. SULTANIC JASKO, radnik, iz Podorašca, ucestvovao u ubistvu Dragana živaka u julu 1992. godine (dokaz: 440/94-1, 530/96).
    133. SULTANIC zvani "LALAC", komandir vojne policije, ucestvovao u napadu na Bradinu (dokaz: 530/96).
    134. SULTANIC SABAHUDIN - BAHA, iz Podorašca, roden 1964. godine u Podorašcu, saucesnik u hapšenju i ubistvu Dragana živaka iz Brdana (dokaz: 530/96).
    135. TELETOVIC NUSRET, iz Konjica, 10. hercegovacke brigade 73, roden 18.08.1963. godine u Konjicu, od oca Hamdije. Hrvati ga predali Srbima pod optužbom da je silovao srpske žene (dokaz: 530/96).
    136. TRAPIC, zvani "JUHA",
    137. TREŠNjA ZIJO, iz Cuhovica, voda smene u logoru Musala,
    138. TUKIC JASMIN, iz Brdana 77, roden 17.03.1971. godine u Brdanima, Opština Konjic, od oca Smaje. Ucestvovao u ubistvu Boška žordica u junu 1992. godine (dokaz: 530/96).
    139. TUKIC FERHAT, iz Brdana, Opština Konjic, roden 03.09.1954. godine u Brdanima, Opština Konjic, od oca Mehmeda. Ucestvovao u ubistvu Boška žordica iz Bradine (dokaz: 530/96).
    140. TUKIC DžEMAIL, iz Brdana, Opština Konjic, roden 19.03.1968. (ili 1958.) godine u Brdanima, Opština Konjic, od oca Mehmeda. Ucestvovao u ubistvu Boška žordica iz Bradine (dokaz: 530/96).
    141. "TUTA", tukao bajonetom Dobrivoja Ivkovica i Garu Kuljanina u kuci Jovana Šinika u Cericima 22.05.1993. godine (dokaz: 530/96).
    142. CELEBIC IBRAHIM, zamenik upravnika logora Musala 1994-1995. godine,
    143. CECO JUNUZ, šef vojne policije u Konjicu 1994-1995. godine,
    144. COSIC ADEM, iz sela Idbar, Cosici 55, Opština Konjic, roden 17.03.1970. godine u selu Idbar, od oca Mehmeda. Pomagao Zengi i Delicu kada su ubijali Šcepu Gotovca i pribijali mu znacku SDS-a na celo (dokaz: 530/96).
    145. COSIC PAJA, iz Idbra, ucestvovao u maltretiranju staraca Srba koji su ostali u Idbru, ucestvovao u ubistvu Andelka Jovanovica u junu 1992. (dokaz: 530/96).
    146. CUBELA ANTE, komandir HVO policije, tukao logoraše u Celebicima, posebno Slavka Babica, koji je ubijen u logoru (dokaz: 530/96).
    147. "FOCAK" (navodno ime mu FERID), stražar u Celebicima, pre rata radio u SUP-u u Foci. Posebno se istakao u tuci logoraša 12. avgusta 1992. godine posle posete predstavnika Medunarodnog crvenog krsta kojima su se lograši požalili na tretman i uslove u logoru (dokaz: 530/96, 391/97-2).
    148. HABIBIJA ALMIR, iz Konjica, pripadnik muslimanske vojske (dokaz 318/95).
    149. HABIBIJA MUHAREM, iz sela Galjeva, roden 1967. godine, od oca Alije, vojni policajac, ucestvovao u napadu na Bradinu, Donje Selo i Blace (dokaz: 530/96).
    150. HABIBIJA RUTO, bio u Cericima 22.05.1992. kada su u kuci Jovana Šinika tukli Garu Kujundžica i Dobrivoja Ivkovica (dokaz: 530/96).
    151. HAZINOVIC IVICA, komandant HVO,
    152. HALEBIC SENAD, "CILE" sa Homolja, roden 1958. godine, od oca Smaja, ucestvovao u napadu i paljenju kuca na Bjelovcini (dokaz: 530/96).
    153. HALILOVIC KEMO, iz Brdana (dokaz: 530/96).
    154. HALILOVIC NEZIM - MUDERIZ, roden 1965. godine u žepi. Bio je komandant Divrezantskog odreda u Konjicu, istakao se u zlocinima nad Srbima a kasnije i Hrvatima. Za iskazane zaluge u borbi protiv Srba Alija Izetbegovic ga je unapredio u komandanta 4. Lake brigade MOS-a, poznate kao Muderizova brigada (dokaz: 530/96).
    155. HALILOVIC SEJO, od oca Husa, pripadnik muslimanskih oružanih formacija,
    156. HADžIHUSEINOVIC DžEVAD, direktor namenske proizvodnje u fabrici municije "Igman" u Konjicu (svedoci 480/96, 549/96-10, 570/96-1).
    157. HEBIBOVIC ENID zvani "TRAVAR", stražar u logoru Musala,
    158. HEBIBOVIC SALKO,
    159. HONDO SEMIR, iz Konjica, ul. 15. septembra, roden 07.03.1973. godine u Konjicu, od oca Sulja, stražar u Celebicima (dokaz: 530/96).
    160. CERO MUHAREM, roden 1972. godine, od oca Redža (dokaz: 530/96).
    161. CERO REDžO, roden 1938. godine u Zukicima, od oca Ibra, prvi komšija Novice žordica, opljackao svu njegovu imovinu (dokaz: 530/96).
    162. CEROVAC MITHAD "CERO", bio komandant muslimanske vojske u Konjicu, ucestvovao u svim akcijama koje su na pocetku rata izvodili protiv Srba (dokaz: 530/96).
    163. CAMIDžIC ZAJKO, "CRNI", verovatno iz Brckog, stražar u logoru Celebici, tukao zatvorenike (dokaz: 530/96, 391/97-2).
    164. CIBO SEJO, voda smene u logoru Musala,
    165. CIBO FEHIM, iz Konjica, organizovao kradu municije iz magacina fabrike municije "Igman" za potrebe muslimana,
    166. "COLE" iz Foce, stražar u logoru Musala,
    167. CERO (ili CERO) MEHO, zamenik komandira stanice milicije Mirze Nuhica (svedoci 856/95-17 i 364/96-16).
    168. COMAGA NEZIR, ubio žorda Magazina,
    169. COMAGA ŠEFIK, radnik, zaposlen u "Konjic transu", iz Konjica, Maksima Kujundžica bb, na pocetku rata, 2. maja 1992. godine pred Srpskom pravoslavnom crkvom u Konjicu ubio je starca žorda Magazina, ratnog vojnog invalida, samo zato što je Magazin popravljao ogradu oko crkve koju su dan ranije muslimanski fundamentalisti oštetili a crkvu skrnavili. To je bilo prvo ubistvo u Konjickoj opštini na pocetku rata (dokaz: 530/96).
    170. "CUBELA", stražar (dokaz: 100/94, 236/94),
    171. DžUMHUR JASMINA - JASNA, rod. Begeta, sociolog, iz Konjica, ul. Maksima Kujundžica 6, rodena 10.03.1949. godine u Konjicu, udata, majka jednog deteta. Bila je u Bradini 29. maja kada su vršili identifikaciju ubijenih Srba koji su pred crkvom zatrpani bagerom. Bila je u julu 1992. godine u selu Blace kada su radnici pokopnog društva i Civilne zaštite po njenom nalogu zapalili starice koje su 15. maja ubijene u svojim kucama. Bila presednik opštinske Komisije za razmenu zarobljenika pri muslimanskom Ratnom predsedništvu. Da bi Srbe stavila na spisak za razmenu primala je novac, zlato i druge vrednosti. Više puta je obavljala i privatne razmene. Medutim, mnogi Srbi u tim privatnim razmenama umesto da budu razmenjeni ostali su zatvoreni u muslimanskim zatvorima. (dokaz: 530/96). Ucestvovala u falsifikovanju podataka o uzroku smrti pojedinih Srba za koje je znala da su ubijeni u logoru ili usmrceni na drugi nacin. Podstrekavala muslimane iz Istocne Bosne da zaposedaju imanja Srba (svedok 58/97-1).
    172. ŠAGON ILIJA, novinar u Radio-Konjicu isticao se u širenju i raspirivanju mržnje prema Srbima i pozivanju muslimana i Hrvata na obracun nad Srbima (svedok 58/97-1).
    173. ŠAHINOVIC. ELVIR, odgovoran za ubistvo Vase Vujicica i brace Slobodana i Velimira živaka u Bradini 26. maja 1992. godine (dokaz: 530/96).
    174. "ŠVABO", placenik,
    175. ŠKOJIC ADMIR, odgovoran za ubistvo Bosiljke Kuljanin iz Bradine (dokaz: 530/96).
    176. ŠKOJIC BRIŠO zvani "ŠKOJO", radnik, iz Stojkovica, Opština Konjic, roden 11.07.1956. godine u Stojkovicima, Opština Konjic, od oca Vejsila, ucestvovao u napadu na Bradinu 25-28. maja 1992. godine i u ubistvu Bosiljke Kuljanin (dokaz: 412/94-26, 412/94-28, 412/94-29, 530/96).
    177. ŠLjIVO VAHID, iz sela Džepi, Opština Konjic, od oca Alije,
    178. ŠLjIVO IMET, iz sela Džepi, Opština Konjic, od oca Abdije,
    179. ŠLjIVO MUSTAFA, iz sela Džepi, Opština Konjic, od oca Husa,
    180. ŠLjIVO DžEVAD, službenik MUP-a, iz Konjica, ul. M. Tita 32-a, roden 08.10.1958. godine u Konjicu, od oca Ahmeda. Bio 26. maja 1992. godine u Sportskoj dvorani Musala kada su doterani Srbi iz Bradine i kad je ubijen Perko Mrkajic (dokaz: 530/96).
    181. ŠPAGO ENID zvani "KRAVAR", iz Konjica, Mehe Tase 31. roden 22.10.1964. godine u Konjicu, od oca Mustafe (ili Hamdije), stražar u logoru Musala, tukao zatvorenike, isticao se grubošcu u mucenjima zatvorenika, maltrtirao i silovao srpske žene (dokaz: 221/94-14, 440/94-2, 454/95-17, 454/95-18, 496/95, 530/96).
    182. ŠPAGO NEDžAD, iz Konjica, Varda 31, roden 27.10.1954. godine u Konjicu, od oca Mumina, komandant vojne policije u Konjicu od pocetka rata, bio je pomocnik Zovka Zvonka u Bradini kada su u maju 1992. godine zauzeli ovo selo. U njegovoj kancelariji (u komandi policije u zgradi zvanoj DUD) 12. jula 1992. godine ubijen je Dragan živak iz Brdana (dokaz: 440/94-1, 530/96).
    183. ŠUNj ŠEHERZAD, radnik MUP-a, ucestvovao u hapšenju Srba civila po gradu i selima konjicke opštine (dokaz: 530/96).

 

DOKAZ: 100/94, 106/94, 178/94, 221/94-1, 221/94-2, 221/94-3, 221/94-4, 221/94-5, 221/94-14, 236/94, 260/94, 283/94, 380/94, 412/94-15, 412/94-18, 412/94-21, 412/94-22, 412/94-23, 412/94-26, 412/94-28, 412/94-29, 440/94-2, 488/94-1, 488/94-2, 488/94-4, 488/94-5, 488/94-7, 509/94-5, 607/94, 630/94-1, 688/94-7, 86/95-1, 123/95, 147/95, 148/95, 234/95-3, 234/95-4, 234/95-11, 234/95-12, 243/95-4, 243/95-6, 243/95-8, 243/95-11, 243/95-12, 243/95-13, 274/95, 318/95, 344/95-1, 445/95-22, 454/95-17, 454/95-18, 454/95-19, 480/96, 496/95, 549/96-10, 570/95, 856/95-17, 872/95-18, 872/95-19, 872/95-20, 31/96, 70/96, 137/96, 289/96, 331/96, 332/96-1, 332/96-4, 364/96-16, 478/96-40, 514/96-12, 530/96, 532/96-4, 541/96-2, 570/96-1, 661/96-2, 701/96-22, 478/96-39, 58/97-1, 175/97-3, 264/97-2, 265/97-2, 352/97-2, 374/97-10, 391/97-2, 393/97-2, 434/97-1, 357/97-2, 361/97-2, 375/97-2 i 376/97-2.